تعيين شاخص‌ها و الگوي فرآيندي تفكر انتقادي در آموزش و يادگيري

پژوهش حاضر، باهدف تعيين شاخص‌هاي تفكر انتقادي در آموزش و يادگيري در ايران بر مبناي نظريه داده بنياد با رويكرد سيستماتيك منسوب به اشتراوس و كوربين و منطق پارادايمي انجام شد. حوزه اين پژوهش شامل متون و نظريات مربوط به آموزش تفكر انتقادي در حسابداري بوده است. جهت جمع‌آوري داده‌هاي مورد نياز؛ علاوه بر ادبيات تحقيق، از تكنيك مصاحبه نيمه ساختار يافته با اساتيد دانشگاه‌هاي برتر و روش نمونه‌گيري گلوله‌برفي استفاده شده است. تحليل داده‌ها بر مبناي سه مرحله كدگذاري باز، كدگذاري محوري و كدگذاري انتخابي انجام شد. يافته‌ها با 41 مفهوم/مضامين و 212 شناسه نهايي در شش مقوله كلي دسته‌بندي شد. در نهايت نظريه اوليه اجرايي الگوي فرآيندي تفكر انتقادي در آموزش و يادگيري دانشجويان حسابداري بصورت الگوي پارادايمي مفهومي تدوين شد. از آنجا كه توانايي تفكر انتقادي يك پيامد مهم آموزش است، نياز به تحقيقات بيشتر و توسعه مداوم ابزارهاي پايا و روا براي اندازه‌گيري تفكر انتقادي دانشجويان به منظور هدايت راهبردهاي آموزشي كه به طور موثر تفكر انتقادي را در ميان دانشجويان تسهيل نمايد، وجود دارد.