بررسي و تحليل تأثير عوامل نوآوري باز بر استراتژي و عملكرد سازماني (مطالعه موردي: شهرداري منطقه يك تهران)

رويكردهاي نوآوري استراتژيك و نوآوري باز مي‌توانند تحولي در عملكرد شركت‌ها ايجاد نموده و نقاط ضعف و اشكالات وارده بر رويكردهاي سنتي را مرتفع نمايند. همراهي اين دو متغير با عملكرد زمينه‌ساز شرايطي مي‌گردد كه شركت‌ها براي دستيابي به عملكرد بالا و رقابت با رقبا و زنده ماندن از نوآوري استفاده كنند. با توجه به اهميت اين امر در تحقيق حاضر به بررسي تأثير عوامل نوآوري باز بر استراتژي و عملكرد سازماني شهرداري تهران (نمونه موردي: شهرداري منطقه يك تهران) پرداخته شد. اين تحقيق از نظر هدف كاربردي و از نظر گردآوري داده‌ها توصيفي تحليلي است. تجزيه‌وتحليل داده‌ها و آزمون فرضيه‌هاي پژوهش توسط نرم‌افزارهاي SPSS، PLS، بر اساس پرسشنامه‌هاي گردآوري شده از 234 نفر از مديران و كارشناسان واحدهاي شهرسازي، امور شهري، فناوري اطلاعات، مالي، برنامه‌ريزي و توسعه شهري به‌عنوان نمونه آماري صورت گرفته است، روش نمونه‌گيري از نوع كاملاً تصادفي و روش فرمول كوكران مي‌باشد و ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه نوآوري باز با 17 گويه و پرسشنامه استراتژي ارزيابي سازماني با 15 گويه و پرسشنامه عملكرد سازماني با 15 گويه مي‌باشد كه داراي روايي و پايايي مورد تائيد مي‌باشد. نتايج بررسي فرضيات حاكي از آن بوده است كه به ترتيب عامل توليدي، فرآيندي و اداري با ضريب (0.116،0.149 و 0.509) بر استراتژي و با ضريب (0.172،0.117 و 0.605) بر عملكرد سازماني تأثير دارد.