پژوهش در آموزش اكوكارديوگرافي: شناخت روش هاي پژوهش كيفي

امروزه بسياري از آموزشگران باليني كه خود پژوهشگر در زمينه باليني يا در زمينه آموزش پزشكي مي باشند، به طور عمده از پژوهش كمي بهره مي گيرند و درصدد تعيين روابط بين متغيرها و شناسايي رابطه علي و معلولي بين تعداد معدودي از متغيرها در تعداد زيادي از افراد مي باشند. آن ها در پي چرايي پديده ها در محيطي كه پژوهشگران آن را تدارك ديده اند، مي باشد. اما پژوهش كمي نمي تواند چگونگي پديده ها را روشن نمايد، در حالي كه پژوهش كيفي با مطالعه تعدادي زيادي از متغيرها در تعداد كمي از افراد، در محيطي طبيعي، توانايي شناخت چگونگي را دارد (31). در اكوكارديوگرافي كه يك روش تصويربرداري غير تهاجمي از قلب مي باشد و هسته بسياري از تصميم گيري هاي باليني در رشته بيماري هاي قلب و عروق مي باشد، آموزشگر باليني نياز به كسب مجموعه اي پيچيده از مهارت هاي شناختي، ادراكي و بدني دارد. از اين رو شناخت و درك كامل و عميق محيط آموزشي در شرايط طبيعي توسط آموزشگر مي تواند به فراگير براي يادگيري بهتر كمك نمايد. در اين نوشتار به معرفي مختصر پژوهش كيفي و رويكردهاي آن در بستر آموزش اكوكارديوگرافي مي پردازيم.undefined