بررسي عوامل موثرسياستگذاري فرهنگي در توسعه صنعت گردشگري جهان اسلام (مورد مطالعه : كشور ايران )

پژوهش حاضر باهدف، بررسي عوامل موثر سياستگذاري فرهنگي در گردشگري كه مي توانددرهمگرايي و وحدت جهان اسلام نقش ايفا كند،تدوين شده است. روش شناسي پژوهش حاضر از نوع آميخته مي باشد. ابزار گرد آوري داده در بخش كيفي مبتني مصاحبه ودر بخش كمي مبتني بر پرسشنامه محقق ساخته صورت گرفت.جامعه آماري بخش كيفي، خبرگان و سياستگذاران وزارت ميراث فرهنگي وگردشگري و صنايع دستي بوده اند كه با روش نمونه گيري هدفمند از نوع گلوله برفي انتخاب و با آن ها مصاحبه آزاد و نيمه ساخت يافته انجام گرفت. جامعه آماري بخش كمي، مديران ،كارمندان و سياستگذاران شاغل در وزارت ميراث فرهنگي ،گردشگري و صنايع دستي بودند كه تعداد آنها 135تن برآورد گرديد كه بـﻪﺻﻮرتﺗﻤﺎمﺷﻤﺎر 135 پرسشنامه بين آنها توزيع گرديد كه در نهايت 116 پرسشنامه تكميل شده مورد تجزيه وتحليل قرار گرفت. پس از تاييد روايي و پايايي تحقيق و طراحي مدل مبتني بر مصاحبه . به تحليل داده ها در قسمت كيفي و سپس اجراي مدل طراحي شده در بحش كمي پرداخته شد. نتايج آزمون نشان دادكه رابطه بين چهار متغير مستقل اين تحقيق يعني عامل تنوع جاذبه ، عامل فرهنگي ، عامل حقوقي و قانوني وعامل مديريتي با متغير وابسته توسعه گردشگري رابطه همبستگي معناداري در سطح 001/ 0داشته است به بيان ديگر اين عوامل مي تواند نقش موثر و تاثير گذاري در توسعه صنعت گردشگري فرهنگي در وحدت جهان اسلام داشته باشد.