پديد آورندگان :
غلامي ، پرستو دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده پزشكي - گروه ايمونولوژي , باقرالموسوي ، سروين دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده پزشكي - گروه ايمونولوژي , كيان ارثي ، شيرين دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - مركز تحقيقات پيوند سلول هاي بنيادي خونساز , حجت فرسنگي ، محمد دانشگاه علوم پزشكي بوشهر - مركز تحقيقات بيوتكنولوژي دريايي خليج فارس , سالاري ، سينا دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - مركز تحقيقات پيوند سلول هاي بنيادي خونساز , يغمايي ، مرجان دانشگاه علوم پزشكي تهران - مركز تحقيقات هماتولوژي، انكولوژي و پيوند مغز استخوان , محموديان ، جعفر جهاد دانشگاهي - پژوهشگاه ابن سينا - مركز تحقيقات آنتي بادي منوكلونال , جدي تهراني ، محمود جهاد دانشگاهي - پژوهشگاه ابن سينا - مركز تحقيقات آنتي بادي منوكلونال , عسگريان عمران ، حسين دانشگاه علوم پزشكي مازندران - دانشكده پزشكي - گروه ايمونولوژي , زرناني ، اميرحسن دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه ايمونولوژي , شعباني ، مهدي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده پزشكي - گروه ايمونولوژي
كليدواژه :
الگوي بيان ژن , آنتي ژن پروتئين اختصاصي جفتي 1 , لوسمي ميلوييدي مزمن , لوسمي لنفوسيتي مزمن
چكيده فارسي :
سابقه و هدف:. آنتي ژن اختصاصي جفتي1 (PLAC1) از دسته ماركرهايي ميباشد كه بيان بالا بر سطح طيف گسترده اي از تومورهاي انساني و بيان محدود در بافتهاي نرمال دارد. با توجه به فقدان مطالعات بيان PLAC1 در CML و CLL، تشويق شديم تا به بررسي الگوي بيان ژن PLAC1 در بيماري هاي ذكر شده بپردازيم. روش بررسي: نمونه هاي خون محيطي 6 بيمار CML و 10 بيمار CLL جمع آوري شد. به علاوه نمونه هاي خون محيطي 10 فرد نرمال به همراه EDTA گرفته شد. تمام بيماران و افراد سالم قبل از نمونه گيري فرم رضايت نامه را امضا نمودند. سلولهاي تك هسته اي آنها با روش فايكول جداسازي شد. سلولهاي تك هسته اي جدا شده براي استخراج RNA و سنتز cDNA با روش RTPCR استفاده گرديدند. بيان ژن PLAC1 در مقايسه با ژن GAPDH در افراد بيمار و كنترل با RealTime PCR بررسي شد. نتايج حاصله با نرم افزارSPSS و تست chisquare آناليز آماري شد. يافته ها: تمامي 10 نمونه نرمال PLAC1 منفي بودند. در گروه CML (4 مورد) در مقايسه با كنترل تفاوت معني داري مشاهده شد (Pvalue=0.000) . در حالي كه گروه CLL (1 مورد از 10 مورد) با كنترل، از نظر آماري اختلاف معناداري مشاهده نشد (PValue=0.648). درصد قابل توجهي از CML بيان PLAC1 مثبت بود ولي در CLL بيان PLAC1 مشهود نبود. نتيجه گيري: PLAC1 در CML، به عنوان يك بيوماركر مي تواند بصورت بالقوه به عنوان ماركري براي كمك به تشخيص، پيش آگهي و درمان در آينده مطرح شود.