مروري بر عوامل مستعدكننده سنگ هاي دستگاه ادراري

سابقه و هدف: يكي از مهم ترين مشكلاتي كه در پيوند با دستگاه ادراري انسان وجود دارد، روند سنگ سازي و توليد سنگ هاي گوناگون است. در اين روند عوامل مستعدكننده بسياري وجود دارند كه دست به دست هم مي دهند و منجر به بروز سنگ در دستگاه ادراري مي شوند. با توجه به اهميت بيماري سنگ هاي دستگاه ادراري در جهان و هزينه هاي هنگفتي كه در پيوند با اين بيماري بر بيماران و مراكز بهداشتي و درماني تحميل مي شود، نويسندگان اين مقاله مروري نظام مند بر آن شدند تا مهم ترين عوامل مستعدكننده را شناسايي و روشن سازي كنند. مواد و روش ها: براي نگارش اين مقاله مروري نظام مند، مقاله هايي به زبان انگليسي و بدون هيچ محدوديت زماني در موتورهاي جست وجوگر مانند Google Scholar، پايگاه هاي داده ها مانند PubMed و تارنماها مانند ScienceDirect جست وجو و مطالعه شدند و مهم ترين آن ها در راستاي پوشش هدف اين پژوهش برگزيده شدند. يافته ها: شيوع، نوع و جنس سنگ هاي ادراري در ميان بيماران دلايل و عوامل گوناگون دارد. سنگ هاي ادراري به دو گروه ميكروبي و غيرميكروبي دسته بندي مي شوند. اگرچه روند سنگ سازي در دستگاه ادراري، يك بيماري چندگانه و چند عاملي است، ولي عامل برنامه خوراكي چنان اهميت دارد كه مي تواند در پيشگيري، تشخيص و درمان بيماري نقش تعيين كننده داشته باشد. نتيجه گيري: چه در پيوند با سنگ هاي ميكروبي و چه در پيوند با سنگ هاي غيرميكروبي رده هاي سني بالاي 60، زير 40 و 60-40 سال در مردان بيشترين آمادگي را براي سنگ سازي در دستگاه ادراري از خود نشان مي دهند. اين درحالي است كه بروز سنگ ه اي ميكروبي در بانوان بيشتر از آقايان بوده كه دليل آن عفونت هاي ادراري بيشتر در دستگاه ادراري بانوان است. كوتاه اينكه، سن، جنس، سوندگذاري، اختلال هاي دستگاه ادراري، منطقه جغرافيايي، آب و هوا، فصل سال، نژاد، رژيم خوراكي، فعاليت هاي فيزيكي، داروهاي سنگ زا، تراز مصرف آب و مايعات در روز، نرمال فلوراي دستگاه گوارش و دستگاه ادراري، ژنتيك، شغل، بيماري هايي همچون نقرس و ديابت نوع دو از مهم ترين عوامل سنگ سازي در دستگاه ادراري به شمار مي آيند.