پديد آورندگان :
عوض پور ، سحر دانشگاه شيراز - دانشكده علوم تربيتي - گروه فيزيولوژي ورزش , نعمتي ، جواد دانشگاه شيراز - دانشكده علوم تربيتي - گروه فيزيولوژي ورزش , همتي نفر ، محمد دانشگاه شيراز - دانشكده علوم تربيتي - گروه فيزيولوژي ورزش , ثالثي ، محسن دانشگاه شيراز - دانشكده علوم تربيتي - گروه فيزيولوژي ورزش
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: كاهش تحرك و فعاليت، زمينه ساز بسياري از بيماري ها از جمله بيماري هاي قلبي عروقي است. از اين رو هدف از اين پژوهش، بررسي تاثير يك دوره تمرين تركيبي(هوازي و تناوبي شديد) و تمرين هاي تناوبي شديد برهموسيستئين و ESR در بيماران قلبي عروقي بوده است. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي، 32 بيمار قلبي عروقي داوطلبانه انتخاب شدند و تصادفي در سه گروه قرار گرفتند: گروه تمرين تركيبي( 10=n)، گروه تمرين HIIT(11=n) و گروه كنترل( 11=n). معيارهاي ورود شامل كسر تزريقي بالاتر از 30، نداشتن تاكي كاردي و برادي كاردي و عدم ظرفيت عملكردي كمتر از پنج مت بود. معيارهاي خروج نيز شامل عدم تمايل به تداوم فعاليت و تشخيص پزشك بود. پروتكل گروه تمرين تركيبي شامل اجراي دو، سه بار در هفته تمرين CAETبدون اجراي تمرين هاي HIIT در چهار هفته اول و سپس اجراي دو بار در هفته تمرين CAET و اجراي يك بار در هفته تمرين HIIT در چهار هفته دوم بود. پروتكل گروه تمرين HIIT شامل اجراي دو، سه بار در هفته تمرين HIIT در چهار هفته اول و اجراي سه بار در هفته تمرين HIIT در چهار هفته دوم بود. نمونه هاي خوني 24 ساعت قبل از نخستين جلسه تمرين و 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمرين( در شرايط يكسان براي هر سه گروه) گرفته شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از برنامه آماري t وابسته ، ANOVA و Post Hoc در سطح معناداري P˂0/05 انجام شد. يافته ها: اجراي تمرين هاي تركيبي و HIIT، تاثير معناداري بر كاهش مقادير سرمي هموسيستئين(تمرين تركيبي(مقادير پايه 1.3±19.7، پس از مداخله2.3±13.8،(P˂0/001، تمرين HIIT(مقادير پايه 1.3±20.0، پس از مداخله 1.5±16.3، P˂0/001))و ESR(تمرين تركيبي(مقادير پايه2.1±27.7، پس از مداخله1.27±22.13،(P˂0/005 ، تمرين HIIT(مقادير پايه 2.8±26.2، پس از مداخله 2.0±22.9، P˂0/004)) در مقايسه با گروه كنترل( هموسيستئين P˂0/619 ، ESR P˂0/306) بيماران قلبي عروقي دارد. نتيجه گيري: به نظر مي رسد تمرين هاي تركيبي و HIIT بر كاهش هموسيستئين و ESR بيماران قلبي عروقي مؤثر هستند، در حالي كه اثر تمرين هاي تركيبي نسبت به HIIT بيشتر است.
