مقايسه اثربخشي سطوح مختلف آموزش برنامه غني‌سازي زندگي زناشويي مبتني بر آموزه‌هاي روان‌شناختي اسلامي بر كيفيت زندگي زناشويي زوجين

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي سطوح مختلف آموزش برنامه غني‌سازي زندگي زناشويي مبتني بر آموزه‌هاي روان‌شناختي اسلامي بر كيفيت زندگي زناشويي به‌روش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه گواه و دوره پيگيري انجام شد.جامعه آماري شامل كليه والدين دانش‌آموزان دختر متوسطه اول شهر فارسان در سال 1398 بود كه 120 نفر از ايشان به‌روش هدفمند انتخاب و در چهار گروه 30 نفره (سه گروه آزمايش و يك گروه گواه) گمارده شدند. گروه‌هاي آزمايش تحت مداخله آموزش سطوح مختلف برنامه غني‌سازي زندگي زناشويي مبتني بر آموزه‌هاي روان‌شناختي اسلامي (در سه سطح كوتاه‌مدت، ميان‌مدت و درازمدت) قرار گرفتند. اطلاعات پژوهش با استفاده از پرسش‌نامه كيفيت زندگي زناشويي قبل و بعد از مداخله و سه ماه بعد (در مرحله پيگيري) از گروه‌هاي آزمايش و گواه جمع‌آوري و داده‌هاي به‌دست آمده با استفاده از روش تحليل واريانس با اندازه‌گيري‌هاي مكرر تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها نشان داد كه بين كيفيت زندگي زناشويي گروه‌هاي آزمايشي با يكديگر و گروه گواه تفاوت معناداري وجود دارد. همچنين برنامه مداخله ميان‌مدت در مقايسه با دو مداخله ديگر اثربخشي بيشتري داشت. ماندگاري برنامه مداخله در مرحله پيگيري نيز پابرجا بود و در اين مرحله نيز اثربخشي برنامه ميان‌مدت بالاتر از ديگر مداخله‌ها بود. براين اساس، مي‌توان گفت كه سطوح مختلف آموزش برنامه مذكور، به‌ويژه سطح ميان‌مدت، مداخله‌اي مؤثر در بهبود كيفيت زندگي زناشويي زوجين است.