شناسايي و بررسي عوامل مؤثر بركاهش فقر شيعيان در جمهوري اسلامي افغانستان بر اساس رويكرد تحليل سلسله مراتبي

فقر داراي آثاراقتصادي، اجتماعي و سياسي در جوامع بوده است. هدف اين تحقيق شناسايي و رتبه بندي عوامل مؤثر بر كاهش فقر شيعيان در كشور افغانستان مي باشد. اين پژوهش با استفاده از روش تحليل سلسله مراتبي(AHP) انجام شده و با بهره گيري از نرم افزار اكسپرت چويس عوامل مؤثر بر كاهش فقر رتبه بندي گرديده است. يافته هاي تحقيق دركشور افغانستان نشان مي دهد كه چهار عامل عمده در كاهش فقر شيعه ها در اين كشور شامل عوامل اجتماعي، اقتصادي، سياستي-حكومتي و فرهنگي مي باشند كه هر عامل داراي شاخص هاي مشخص مي باشند و در مجموع 30 شاخص براي اين چهار عامل شناسايي شده است. نتايج نشان مي دهد عامل سياستي – حكومتي فقر با داشتن ضريب (0.469) در رتبه اول و معيار عامل اقتصادي فقر، عامل اجتماعي فقر و عامل فرهنگي فقر به ترتيب با داشتن ضريب (0.268 ، 0.152 و 0.112) به-ترتيب در رتبه هاي دوم، سوم و چهارم قرار گرفته است. رتبه بندي شاخص هاي سي گانه چهار معيار اصلي، به طور كلي نشان مي دهد كه شاخص فساد اداري و سوء استفاده از قدرت در دستگاه هاي دولت، فرار سرمايه ها(به علت جنگ هاي خارجي و نزاع هاي داخلي) و كوتاهي دولت در تأمين اجتماعي، تأمين غذا، تأمين مسكن و بهداشت عمومي به ترتيب با بيش ترين وزن (0.102 ، 0.096 و 0.088) در رتبه اول تا سوم قرار گرفته اند.