مسأله منشأ و اجتناب‌ناپذيري متافيزيك در فرامتافيزيك: مطالعه‌‌ موردي ديالكتيك عقل محض بر پايه‌ تفسير ماركوس ويلاشك

هدف اين نوشتار اين است كه اين پرسش را كه چرا انسان‌ها، تقريباً به طور لاينقطع، پرسش‌هاي متافيزيكي طرح مي‌كنند به عنوان پرسشي درجهدوم در فرامتافيزيك پيش بكشد و نشان دهد كه يك فرامتافيزيك بالغ، بدون بحث از «منشأ و وجه پرسش‌هاي متافيزيكي» كه از آن به پرسش‌پذيري متافيزيك تعبير مي‌كنيم، نه تنها از تبيينِ برآمدن و بازبرآمدنِ اين پرسش‌ها نزد انسان‌ها عاجز خواهد بود بلكه در متعين‌كردن پرسش‌هاي متافيزيكي نيز خام‌دستانه عمل خواهد كرد. در اين راستا ابتدا مي‌كوشيم چارچوبي نظري براي مواضع بديل ممكن در باب پرسش‌پذيري را ترسيم كنيم و در انتها به عنوان يك مطالعه موردي، بر اساس تفسير ماركوس ويلاشك از نقد عقل محض، فرامتافيزيك كانت را نمونه‌اي معرفي خواهيم كرد كه چارچوب نظري مذكور در آن قابل رديابي است و نشان خواهيم داد كه بواسطه‌ي همين توجه، فرامتافيزيك كانت در نسبت با ديگر منتقدان متافيزيك، از خصلتي دو‌لايه برخوردار است.