ارزيابي عوامل موثر بر مطلوبيت محورهاي پياده شهري (مطالعه موردي: جاده سلامت شهر قزوين)

امروزه گسترش شهرها، افزايش جمعيت و تمايل به زندگي ماشيني موجب عدم‌توجه به طبيعت، ناديده گرفتن نيازهاي انسان و بروز ناهنجاري‌هاي اجتماعي شده است. از اينرو با ارتقاي كيفي محورهاي پياده در بستر طبيعت مانند جاده سلامت قزوين مي‌توان به بخشي از اين نيازها پاسخ داد. بنابراين با توجه به مطالعات و تحقيقات اندك در اين محدوده، پژوهش حاضر به دنبال ارزيابي محور پياده سلامت قزوين كه حدفاصل شهر و طبيعت قراردارد، مي‌باشد. در راستاي تحقق اين هدف، از روش‌هاي كيفي و كمي استفاده شده است به طوري كه با استفاده از روش‌هاي كتابخانه‌اي، مشاهده و مصاحبه با متخصصين، عوامل موثر بر مطلوبيت محورهاي پياده مشخص گرديد و سپس براساس توزيع پرسشنامه ميان كاربران فضا و كاربري‌هاي سيار و مستقر در مسير جاده سلامت پاسخ‌ها گردآوري و تجزيه و تحليل به روش آزمون دو جمله‌اي در نرم‌افزار SPSS صورت پذيرفت. نتايج حاصل بيانگر آن است كه در عامل كالبدي معيارهاي پيوستگي و عرض محور هر يك با 41 درصد، در عامل زيست‌محيطي معيار نظافت و پاكيزگي با 41 درصد، در عامل آسايش و راحتي معيار عدم آلودگي صوتي و وضعيت كفپوش هريك با 46 درصد، در عامل كاربري و فعاليت نيز معيار قابليت استفاده‌هاي متفاوت از مسير با 53 درصد، بيشترين رضايتمندي شهروندان را در پي داشته‌اند و در مقابل محوطه‌آرايي در عامل كالبدي با 25 درصد، معيار حفاظت از پياده‌ها در مقابل تغييرات جوي در عامل زيست‌محيطي با 17 درصد، معيار تسهيلات در عامل آسايش و راحتي با 23 درصد و معيار تنوع عملكردي در عامل كاربري و فعاليت با 25 درصد، از كمترين رضايت برخوردار بوده‌اند. در پايان لازم به ذكر است كه نتايج تحقيق و همچنين پيشنهاداتي كه براساس آن‌ها تعيين گرديده‌اند، مي‌توانند مورد توجه تمامي سازمان‌هاي اجرايي قرار گيرند و در نهايت منجر به ارتقاي كيفي جاده سلامت قزوين و نمونه‌هاي مشابه آن در كشور گردند.