تحليل دارايي هاي پنچ گانه معيشتي در جوامع روستايي (مطالعه موردي: روستاهاي شهرستان دره شهر)

رويكرد معيشت پايدار از رويكردهاي جديد در توسعه پايدار روستايي است كه براي كاهش فقر و توسعه روستاها مورد توجه قرار گرفته است. تأمين معيشت پايدار روستاييان در دنياي امروز از اولويت‌ها مي‌باشد كه بايد از انواع دارايي‌ها (طبيعي، انساني، مالي، فيزيكي و اجتماعي) روستاييان براي بهبود و ارتقاي معيشت آن‌ها استفاده كرد. هدف كلي اين پژوهش ارزيابي وضعيت معيشت جوامع روستايي شهرستان دره شهر با استفاده از رهيافت slf و الگوي cipp مي‌باشد. اطلاعات جمع‌آوري ‌شده از روستاهاي اين شهرستان در بين سه تيپ روستاهاي برخوردار، نيمه برخوردار و كم برخوردار بر اساس چارچوب مفهومي تحقيق و با مقايسه متغيرهاي معيشت انجام گرديد. اين تحقيق از نظر هدف كاربردي، به لحاظ روش پيمايشي غيرآزمايشي مي‌باشد كه حجم كل جامعه آماري 16140 خانوار بوده و حجم نمونه مورد مطالعه با استفاده از فرمول كوكران 380 نفر در 16 روستاي مورد مطالعه با استفاده از روش نمونه‌گيري طبقه‌اي و با استفاده از انتصاب متناسب تعيين شد. به‌منظور جمع‌آوري اطلاعات از ابزار پرسش‌نامه محقق ساخت، مصاحبه و مشاهدات ميداني استفاده گرديد. براي تحليل داده‌ها از روش‌هاي آماري توصيفي و استنباطي با بهره‌مندي از نرم‌افزار spss بهره برده شد. نتايج به ‌دست‌ آمده نشان مي‌دهد كه بين روستاهاي موردمطالعه از نظر برخورداري دارايي‌هاي معيشتي تفاوت معني‌داري وجود دارد. هم‌چنين آزمون فريدمن نشان مي‌دهد كه سهم دارايي‌هاي طبيعي در روستاهاي مورد مطالعه بيشتر است و سهم دارايي‌هاي انساني، اجتماعي، طبيعي، فيزيكي و مالي به ترتيب 3.39، 3.30، 3.59، 1.33، 3.39 مي‌باشد.