پيش‌بيني رضايت جنسى زنان متاهل برمبناي تعهد زناشويي، صميميت زناشويي و سبك‌هاي دلبستگى در دوران كرونا

هدف: هدف اين پيش‌بيني رضايت جنسى زنان بر اساس تعهد زناشويي، صميميت زناشويي و سبك‌هاي دلبستگى  در دوران كرونا  بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي بود كه جامعه آماري آن را تمامي زنان متأهل شهرستان تفت در سال 1400  كه از بين آن‌ها تعداد 138 نفر به شيوه نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و به صورت اينترنتي پرسشنامه رضايت جنسي ياوري كرماني و بحرينيان (1388)، پرسشنامه تعهد زناشويي توسط آدامز و جونز (1997)، پرسشنامه صميميت زوجين وندن بروك و برتمن (1995) و پرسشنامه سبك‌هاي دلبستگي بزرگسال بشارت (1379) را تكميل نمودند. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه به شيوه گام به گام در SPSS26 استفاده شد. يافته‌ها: نتايج تجزيه و تحليل داده‌ها نشان داد كه رابطه مثبت و معني‌داري بين تعهد زناشويي (تعهد به همسر، تعهد به ازدواج و احساس تعهد)، صميميت زوجين (شاخص صميميت، ميزان توافق، ميزان صادق بودن، علاقه و محبت داشتن و ميزان پايبندي به تعهدات) و سبك دلبستگي ايمن با رضايت جنسي وجود داشت (P 0/05). علاوه بر اين نتايج ضريب همبستگي پيرسون نشان داد كه رابطه منفي و معني‌داري بين سبك دلبستگي اجتنابي و دوسوگرا / اضطرابي با رضايت جنسي وجود داشت (P 0/05 ). نتايج رگرسيون چندگانه نشان داد كه مؤلفه تعهد به ازدواج؛ مؤلفه‌ علاقه و محبت و ميزان توافق و سبك دلبستگي ايمن قادر به پيش‌بيني رضايت جنسي بودند. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج به دست آمده مي‌توان دريافت كه تعهد زناشويي و صميميت زناشويي و سبك دلبستگى  قادر به پيش‌بيني رضايت جنسي زوجين هستند.