پيش‌بيني هراس كرونايي براساس استحكام رواني دختران: با نقش واسطه‌اي خودانتقادي

هدف: پژوهش حاضر با هدف پيش‌بيني هراس كرونايي براساس استحكام رواني بواسطه خودانتقادي در دانشجويان دختر انجام شد. روش پژوهش: پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي و جامعه آماري شامل كليه دانشجويان دختر دانشگاه‌ آزاد واحد تنكابن بود كه از ميان آن‌ها، بر طبق فرمول كوكران تعداد 200 نفر به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهشي شامل مقياس اضطراب بيماري كرونا عليپور و همكاران (1398)، پرسشنامه استحكام رواني كلا، ارله و سويل (2002) و مقياس سطوح خودانتقادي تامسون و ظروف (2004) بود. داده‌ها با استفاده از آزمون ضريب همبستگي و رگرسيون سلسله مراتبي همزمان بوسيله نرم‌افزار SPSS23 مورد تجزيه‌ و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد استحكام رواني پيش‌بيني‌كننده معنا‌دار اضطراب كرونا است، همچنين خودانتقادي پيش‌بيني كننده معنادار اضطراب كرونا است و وقتي در رابطه بين استحكام رواني و اضطراب كرونا، خودانتقادي به عنوان متغير واسطه‌اي وارد شود، اين رابطه كاهش مي‌يابد (0.01=P). نتيجه‌گيري: براساس نتايج حاصله، توجه به استحكام رواني بواسطه خودانتقادي در ميزان تجربه هراس كرونايي در دانشجويان دختر نقش بسزايي دارد.