تاثير يك قارچ ميكوريز آربوسكولي بر پژمردگي فوزاريومي در سه رقم گوجه فرنگي

مقدمه: پژمردگي ناشي از قارچ خاكزاد Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici يكي از بيماري‌هاي مهم در بيشتر مناطق كشت گوجه‌فرنگي در جهان است. ميزان خسارت بيماري در ايران تا 27 درصد محصول گزارش شده است. مبارزه زيستي يك روش موثر و سازگار با محيط زيست و سالم براي مصرف كنندگان است. توانايي قارچهاي ميكوريز آربوسكولي در كاهش بسياري از بيماري هاي خاكزاد گياهان به اثبات رسيده است، بنابراين اين پژوهش براي بررسي تاثير يك قارچ ميكوريز آربوسكولي كه به شكل تجارتي در دسترس بود بر شدت اين بيماري در سه رقم تحت كشت گوجه فرنگي صورت گرفت. مواد و روش ها: زادمايه‌ي تجارتي قارچ ميكوريز آربوسكولي Glomus geosprum تهيه گرديد. آزمايش در قالب طرح آماري كاملاً تصادفي با چهار تكرار براي هر تيمار اجرا شد. زادمايه‌ي قارچ ميكوريز آربوسكولي به خاك سترون در گلدان ها اضافه شد و بذرهاي رقم هاي گوجه فرنگيSuperStrain ،Chef و SuperFalat در گلدان ها كاشته شدند. ريشه ي گياهچه ها در مرحله‌ي سه تا شش برگي با سوسپانسيون هاگ يك جدايه‌ي پرآزار F. oxysporum f. sp. lycopersici مايه زني شدند. پس از بروز نشانه هاي زردي و پژمردگي، داده هاي شدت بيماري، ارتفاع ساقه و طول ريشه جمع آوري و داده ها به كمك نرم افزار SPSS20 تجزيه واريانس شده و ميانگين ها مقايسه شدند. يافته ها: شدت بيماري در تمام رقم هاي تيمار شده با قارچ ميكوريز آربوسكولي به ميزان معني داري كمتر و ارتفاع ساقه و طول ريشه بيشتر از تيمارهاي غير ميكوريزايي بودند. نتيجه گيري: توانايي G. geosporum در كاستن از شدت بيماري پژمردگي فوزاريومي و افزايش رشد بوته هاي گوجه‌فرنگي براي نخستين بار گزارش مي شود.