بررسي انديشه‌نگار مركب M153+ M342در نگارش آغاز ايلامي

خط آغاز ايلامي قديمي ترين سيستم نگارشي در فلات ايران است كه به صورت گسترده در محدوده ذكر شده مورد استفاده قرار مي گرفت. احتمالاً كاتبان برحسب نياز، از اين خط براي متون پيچيده و ساده استفاده مي كردند. ساختار نگارشي بخش وسيعي از گل نبشته هاي باقيمانده كه تحت عنوان متون استاندارد شهرت يافته اند نسبتاً يكسان است كه اين امر موجب شده شناخت بيشتري از اين خط بدست بياوريم. هدف از اين پژوهش بررسي كاركرد انديشه نگار M153 و انديشه نگار مركب M153+M342 در قسمت هاي مختلف لوح هاي استاندارد آغاز ايلامي است. نگارندگان با روش توصيفي تحليلي و گردآوري به روش پژوهشي كوشيده اند تا پس از شناسايي كاربرد متفاوت دو انديشه نگار مركب به بررسي علل قرارگيري اين نشانه در قسمت هاي مختلف متن گل نبشته ها بپردازند. به طور كلي در نيمي از متون در انتهاي كتيبه يك زنجيره نشانه آوايي و سپس انديشه نگارM153+M342  آورده شده و در نيمي ديگر از متون اين انديشه نگار بعد از نگارش يك سيستم عددي به عنوان نشانه پاياني به متن لوح خاتمه ميدهد. در نتيجه گمان ميرود كه نماد قبيله يا خانداني باشد كه در مواردي همراه با اسم آوايي (كه شايد نشان اسم شخص خاصي از آن خاندان) نگاشته مي شد. در مواردي ديگر بدون اسم آوايي، بعد از يك سيستم عددي، تنها با نشانه خاندان شخص طرف قرارداد يا پرداختي مشخص مي شده است.