پيش‌بيني مناطق مستعد تغذيه آبهاي زيرزميني بر اساس مدل حداكثر آنتروپي

در اين پژوهش پتانسيل‌ پهنه هاي داراي قابليت نفوذ براي تغذيه آب‌هاي زيرزميني بااستفاده از مدل حداكثر آنتروپي در حوزه آبخيز ماربره در شرق لرستان مورد بررسي قرار گرفت. نتايج اين مطالعه براساس آزمون جك نايف نشان مي‌دهد كه مهم ترين فاكتورهاي تاثير گذار در پيش بيني نواحي داراي پتانسيل نفوذ، بافت خاك و سنگ‌شناسي مي باشند و فاكتور انحناي سطح و شاخص رطوبت توپوگرافيكي تاثير كمي دارند. نتايج مدل آنتروپي حداكثر نشان داد كه بيشترين پتانسيل نفوذ در قسمت‌هاي مياني حوزه كه مناطق دشتي با درصد شيب كم، بافت عمدتا شني وداراي رسوبات كواترتري مي‌باشند، مشاهده مي‌شود. مناطق با نفوذذيري بسيار زياد، 0.7 كيلومتر مربع (0.02 %) از كل منطقه مورد مطالعه را در بر مي‌گيرد. در حالي كه منطقه با نفوذذيري زياد، متوسط و كم به ترتيب 78.4 km2 (3.1 %) 18.2 km2 (0.7%) و 262.5 km2 (96.18%) را در بر مي گيرد. دقت و توانايي مدل پيش بيني پتانسيل نفوذ براساس شاخص‌هاي مختلف صحت سنجي از خوب تا عالي ارزيابي شد. با توجه به نتايج بدست آمده، مناطق دشتي حوزه ماربره، مستعد نفوذپذيري بوده و با مديريت ميزان رواناب و سيلاب‌هاي ناشي از بارش‌ها و ذوب برف، ميتوان به تقويت منابع آب زيرزميني كمك نمود. انتظار مي‌رود.