مقايسه بين نسلي مصرف كالاهاي فرهنگي و عوامل موثر بر آن در شهر رشت

Intergenerational comparison of cultural goods consumption and it's affecting factors in Rasht

مصرف فرهنگي، يكي از شاخص‌هاي سبك زندگي است كه به بيان ساده به معناي استفاده از كالاهاي توليد شده نظام فرهنگي بوده، مشخص‌كننده نوع سليقه مصرف‌كننده نيز مي‌باشد. بر اساس نظريه بورديو، مصرف كالاهاي فرهنگي با سرمايه فرهنگي افراد مرتبط است. در اين پژوهش، ضمن مقايسه نسلي ميزان مصرف كالاهاي فرهنگي در شهر رشت، سرمايه فرهنگي آنان نيز به روش پيمايش، مورد بررسي گرفته است و از 400 نفر به عنوان نمونه، پرسش به عمل آمده است. نتايج تحليلي بر اساس آزمون هاي آماري، حاكي از آن است كه ميانگين مصرف كالاهاي فرهنگي در نسل سوم( بعد از انقلاب) بيشتر از نسل دوم ( قبل از انقلاب) است. در واقع نسل سوم ، نسبت به نسل دوم، از ميانگين سرمايه فرهنگي بالاتري، برخوردار است. فرضيه ديگر تحقيق مبني بر ارتباط سرمايه فرهنگي با مصرف كالاهاي فرهنگي نيز به اثبات رسيده است. تحليل رگرسيوني هم نشان مي دهد كه همه ابعاد سرمايه فرهنگي اعم از تجسم يافته، عينيت يافته و نهادي با مصرف كالاهاي فرهنگي رابطه معناداري دارند. بعد نهادي با بتاي 32/0، قوي ترين رابطه را با مصرف كالاهاي فرهنگي، نشان مي دهد. همچنين با توجه به مقدار ضريب تعيين، مي توان گفت كه 54 درصد از تغييرات متغير مصرف كالاهاي فرهنگي توسط متغيرهاي سه گانه سرمايه فرهنگي اعم از تجسم يافته، عينيت يافته و نهادي، تبيين مي شود.

Cultural consumption is one of the indicators of lifestyle, which simply means the use of goods produced by the cultural system, and also determines the type of consumer taste. According to Bourdieu's theory, the consumption of cultural goods is related to the cultural capital of individuals. In this study, meanwhile generational comparison of consumption of cultural goods in Rasht, their cultural capital has also been studied by survey method and 400 people as a sample have been asked questions. Analytical results based on statistical tests indicate that the average consumption of cultural goods in the third generation (after the revolution) is higher than the second generation (before the revolution). In fact, the third generation has a higher average cultural capital than the second generation. In fact, the third generation has a higher average cultural capital than the second generation. Another hypothesis of research on the relationship between cultural capital and the consumption of cultural goods has also been proven. Regression analysis also shows that all dimensions of cultural capital, including embodied, objectified and institutional ones, have a significant relationship with the consumption of cultural goods. The institutional dimension with a beta of 0.32 shows the strongest relationship with the consumption of cultural goods. Also, according to the value of the coefficient of determination, it can be said that 54% of the changes in the variable of consumption of cultural goods are explained by the three variables of cultural capital, including embodied, objectified and institutional ones.