تأثير آموزش راهبردهاي پردازش هيجان‌مدار بر استرس ادراك شده و پرخاشگري دانشآموزان پسر داراي اختلال سلوك

مقدمه: عوامل روان‌شناختي مي توانند در بروز برخي مشكلات دوران كودكي همچون اختلالات سلوك نقش داشـته باشـند. اين پژوهش با هدف تعيين تأثير آموزش راهبردهاي پردازش هيجان مدار بر استرس ادراك شده و پرخاشگري دانش آموزان پسر داراي اختلال سلوك شهر زاهدان در سال تحصيلي 98-1397 انجام شد. مواد و روش ها: روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بود. آزمودني ها، 30 نفر از كودكان پسر 7 تا 8 ساله داراي اختلال سلوك در كانون اصلاح و تربيت زاهدان بودند كه به طور تصادفي در گروه هاي آزمون و كنترل (15 نفر در هر گروه) قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات مقياس استرس ادارك شده Cohen و همكاران (1983) و پرسشنامه پرخاشگري Buss و Perry (1992) بود. ابتدا براي هر دو گروه، آزمون استرس ادراك شده و پرخاشگري انجام شد. سپس 8 جلسه (هفته اي يك جلسه دو ساعته) آموزش پردازش هيجان مدار براي گروه آزمون برگزار شد. گروه كنترل آموزشي دريافت نكردند. جهت تحليل داده ها از تحليل كوواريانس استفاده شد. يافته ها: ميانگين و انحراف معيار متغير استرس ادراك شده گروه آزمون در پيش آزمون 5.91+33.13، در پس آزمون 6.36+19.73 و در گروه كنترل در پيش آزمون 9.33+20.29 و در پس آزمون 8.32+29.13 بود. ميانگين و انحراف معيار متغير پرخاشگري گروه آزمون در پيش آزمون 11.06+99.86، در پس آزمون 12.67+66.20 و در گروه كنترل در پيش آزمون 11.86+99.13 و در پس آزمون 11.54+97.73 بود. آموزش راهبردهاي پردازش هيجان مدار موجب كاهش استرس ادراك شده و پرخاشگري شد (0.01 gt;p). نتيجه گيري: با توجه به اين كه آموزش راهبردهاي پردازش هيجان مدار، استرس ادراك شده و پرخاشگري پسران را كاهش داده است، اين مداخله به منظور كاهش اختلال سلوك كودكان توصيه مي شود.