بررسي ميزان آلودگي فلزات سنگين سرب، كادميوم و آرسنيك موجود در نمونه برنج پرمصرف عنبربو در مناطقي از استان خوزستان

مقدمه: آلودگي فلزات سنگين يكي از مشكلات مهم زيست محيطي و يكي از نگراني‏هاي بهداشت موادغذايي به شمار مي‏آيد. برنج، به ويژه برنج سفيد اساسي ترين غذا در رژيم غذايي افراد مختلف از جمله در كشورهاي آسيايي و دومين غذاي پرمصرف در بين مردم ايران است. مواد و روش‏ها: اين مطالعه به منظور كنترل و تعيين غلظت كادميوم، سرب و آرسنيك در نمونه برنج عنبربو در مناطقي از استان خوزستان انجام شد. براي اين منظور، 7 نمونه از برنج عنبربو به همراه خاك مورد كشت تهيه گرديد و پس از آماده سازي، سنجش غلظت‏هاي كادميوم، سرب و آرسنيك با استفاده از دستگاه اسپكتروفتومتر ICP انجام شد. پس از جمع آوري داده‏ها بوسيله نرم افزار آماري SPSS آناليز و سپس با استاندارد ملي مقايسه شدند. يافته‏ ها: نتايج نشان داد كه ميانگين غلظت كادميوم، سرب و آرسنيك در نمونه‌هاي برنج به ترتيب  0.0292 ،  0.0075 و 0.0072 ميلي‏گرم بر كيلوگرم و همچنين ميانگين غلظت اين عناصر در خاك مورد آزمون به ترتيب فوق 0.0071، 187.09و16.110 ميلي گرم بر كيلوگرم بر مبناي وزن خشك بود. تفاوت معني داري ميان غلظت كادميوم، سرب و آرسنيك در نمونه ‏هاي برنج مشاهده گرديد (p 0.05). ميانگين غلظت فلزات ذكر شده در نمونه‏هاي برنج به طور قابل توجهي كمتر از مقادير تاييد شده موسسه استاندارد و تحقيقات صنعتي ايران بود. نتيجه ‏گيري: نتايج بيانگر آن است كه ميزان آلودگي به انواع فلزات سنگين در حد قابل قبول است و تفاوت اندك در مقدار فلزات سنگين احتمالا به عوامل متعددي چون وضعيت جغرافيايي منطقه كشت، ويژگي خاك و وضعيت صنعتي منطقه بستگي دارد. پس از بررسي نتايج به دست آمده از خاك و برنج‏هاي نمونه برداري شده مشاهده شد، ارتباط مستقيم و معناداري در ميزان فلزات سنگين موجود در نمونه خاك و برنج رشد يافته در آن وجود دارد.