بررسي تأثير مالكيت نهادي و تمركز مالكيت بر كارايي سرمايه‌گذاري در نيروي انساني

Investigating the Effect of Institutional Ownership and Ownership Concentration on Labor Investment Efficiency

هدف سرمايه گذاري كارا در نيروي انساني و عوامل اثرگذار بر آن، از موضوعاتي است كه در ادبيات، چندان در كانون توجه قرار نگرفته است. هدف پژوهش حاضر، بررسي تاثير سرمايه گذاران نهادي و تمركز مالكيت، به عنوان دو عنصر نظارتي راهبري شركتي، روي كارايي سرمايه گذاري در نيروي انساني است. روش براي آزمون فرضيه هاي پژوهش، از الگوي داده هاي تركيبي و براي اندازه گيري متغير ناكارايي سرمايه گذاري در نيروي انساني، از مدل جانگ، لي و وبر (2014) استفاده شده است. نمونه آماري اين پژوهش، پس از اعمال برخي محدوديت ها، شامل 179 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در بازه زماني 1389 تا 1398 است. يافته ها: نتايج حاكي از آن است كه مالكيت نهادي اثري بر كاهش ناكارايي سرمايه گذاري در نيروي انساني ندارد؛ اما تمركز مالكيت ناكارايي سرمايه گذاري در نيروي انساني را كاهش مي دهد. اين اثرگذاري در خصوص بيش سرمايه گذاري وجود دارد؛ ولي براي كم سرمايه گذاري مشاهده نشد. نتيجه گيري: تضاد منافع و عدم تقارن اطلاعاتي موجود بين مديران و مالكان، خطر تصميم هاي ناكارا، به خصوص در حوزه سرمايه گذاري روي نيروي انساني را افزايش مي دهد كه اين خطر با تقويت اهرم هاي نظارتي احتمالا تقليل مي يابد. سازوكارهاي راهبري شركتي نظير تمركز مالكيت، به نظارت بيشتر بر مديريت و كاهش ناكارايي در تصميم هاي وي منجر مي شود.

Objective: Efficient investment in human resources and the factors affecting it are among the topics receiving less attention in the academic literature. This study seeks to investigate the impact of institutional investors and ownership concentration; as the two regulatory elements of corporate governance, on labor investment efficiency. Methods: To test the research hypotheses, a panel data model was used, and to measure the labor investment inefficiency, Jung Lee and Weber (2014) model was applied. The research sample, after imposing the intended restrictions, included 179 companies enlisted on the Tehran Stock Exchange, in the period from 2010 to 2019. Results: The results indicated that institutional ownership has no impact on the labor investment efficiency, while ownership concentration reduces it. This effect existed in the case of overinvestment but it was not observed in the case of underinvestment. Conclusion: Conflict of interest and information asymmetry between managers and owners increase the risk of inefficient decisions, especially in the context of investing in human resources and the risk is likely to be reduced by strengthening regulatory mechanisms. Corporate governance mechanisms, such as ownership concentration, lead to more careful observation on management and reduce inefficiency in the made decisions.