مكان يابي لندفيل شهري با تلفيق معيارهاي محيط زيستي و اقتصادي - اجتماعي در شهرستان نايين و تخمين گازهاي خروجي احتمالي از آن

سابقه و هدف: افزايش بي رويه جمعيت و به دنبال آن افزايش شهرنشيني منجر به افزايش توليد انواع پسماند در منطقه ها ي شهري گرديده است. اگرچه دفن آخرين گزينه در مديريت پسماندهاي جامد شهري مي باشد؛ اما در كشورهاي در حال توسعه ، دفن، يك روش معمول مديريت پسماندهاي جامد شهري مي باشد. دفن پسماند در محل ها ي دفن ا ز طريق فرايندهاي بي هوازي طبيعي سبب توليد بيوگاز و شيرابه مي شود كه نوع و ميزان آ نها به حجم، رطوبت و جنس پسماند بستگي دارد. توليد شيرابه حاصل از پسماند در محل هاي دفن مي تواند منجر به خطرها ي بهداشتي، خسارت به گياهان، آلودگي آب هاي زيرزميني و انتشار بوهاي نامطبوع شود. مطالعه حاضر با هدف مكان يابي دقيق لندفيل در شهرستان نائين با استفاده از تلفيق پارامترهاي اقتصاد ي اجتماعي با پارامترهاي محيط زيستي و نيز تخمين ميزان گاز منتشرشده به منظور ارزيابي توان براي دست يابي انرژي انجام شد .مواد و روش ها : در اين مطالعه به منظور وزن د هي معيارها از مدل AHP استفاده شد و براي درجه بندي اولويتها از مقياس 9 كميتي ال ساعتي استفاده گرديد. در اين پژوهش ابتدا با استفاده از پارامترهاي محيط زيستي به مكان يابي محل دفن پسماند شهري در شهرستان نايين پرداخته شد؛ پس از ارزيابي توان منطقه براي كاربري هاي مدنظر كه با استفاد ه از روش WLC به دست آمد با استفاده از روش TOPSIS بر مبناي پارامترهاي اقتصاد ي اجتماعي به اولويت بندي و انتخاب بهترين موقعيت مكاني پرداخته شد. در نهايت ميزان گاز خروجي از لندفيل در دو حالت نبو د و داراي بازچرخاني شيرابه نيز به منظور بررسي توان لندفيل جهت بازيافت انرژي مدلسازي شد .نتايج و بحث: نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه تمام منطقه هاي پيشنهادي براي ايجاد لندفيل ، شامل آن دسته از پيكسل هايي مي باشند كه مطلوبيت آ نها در نقشه هاي تركيب خطي وزن دار از 8 / 0 بيشتر بوده است . در نقشه نهايي اولويت بندي گزينه ها، 9 گزينه شناسايي گرديد كه مناسب ترين موقعيت مكاني با بيشترين درصد مطلوبيت به عنوان بهترين مكان براي ايجاد لندفيل مي باشد . موقعيت مكاني انتخاب شده داراي نزديكترين فاصله ممكن به سه شهر پر جمعيت اين شهرستان است . اين موقعيت مكاني در فاصل ه 24 كيلومتري نايين قرار دارد. همچنين ظرفيت اين موقعيت مكاني چندين برابر نياز شهرستان نايين براي 60 سال آيند ه است كه در حدود 85 هكتار مي باشد و در صورت نياز به زمين ها ي اضافه تر، از سمت شمال غربي قابل تعريض است . براي ساير شهرها و روستاهاي داراي جمعيت به نسبت زياد كه با لندفيل انتخابي فاصله كمابيش زيادي دارند نيز مي توان محل هاي جمع آوري پسماند موقت تعيين نمود تا در نهايت پسماندها به محل لندفيل اصلي انتقال داده شوند . همچنين محل دفن در فاصله 2 كيلومتري جاده اصلي قرار گرفته است. نتايج به دست آمد ه نشان مي دهد كه ميزان كل گاز توليدي تخمين زده شد ه در هر ترانشه در حالت داراي بازچرخاني شيرابه برابر با 3 / 4204 تن و در حالت بدون بازچرخاني شيرابه برابر با 9 / 4448 تن است كه نشان مي دهد كه در صورت بازچرخش شيرابه، ميزان كل گاز منتشرشد ه از لندفيل چيزي حدود 6 درصد بيشتر از حالت بدون بازچرخاني است. اما با توجه به ميزان پسماند توليدي ساليانه نايين و نرخ رشد جمعيت بهتر است كه تا حد امكان به سمت بيشترين ميزان بازيافت و كمپوست و كمترين ميزان دفن در زمين گام برداشته شود .نتيجه گيري: در اين مطالعه نتايج حاصل از تلفيق هر دو نوع معيار )محيط زيستي و اقتصاد ي اجتماعي ( منجر به تعيين مطلوب ترين موقعيت مكاني شده كه افزون بر رعايت ضوابط محيط زيستي ازلحاظ اقتصادي نيز كمترين هزينه را به دنبال داشته باشد. همچنين با توجه به ميزان جمعيت كنوني، نرخ رشد جمعيت شهرستان نايين و ميزان توليد سالانه پسماند مي توان گفت كه بازيافت مواد و توليد كمپوست نسبت به بازيافت انرژي و توليد بيوگاز صرفه اقتصادي بالاتري دارد .