فراتحليلي بر پژوهش‌هاي چاپ‌شده در حوزه تاب‌آوري شهري در ايران

فراتحليل، روشي آماري براي تركيب نتايج حاصل از مطالعات پژوهشي مختلف در باب يك مسئله پژوهشي ويژه براي حصول به نتيجه‌اي كلي و مستلزم تلفيق كمي يا كيفي يافته‌هاي حاصل از مطالعات مختلف است و امكان حصول به يافته‌هاي دقيق را در پرتو تلفيق آن‌ها فراهم مي‌كند. هدف پژوهش حاضر اين است كه با استفاده از روش فراتحليل، مطالعات حوزه تاب‌آوري شهري در ايران را بررسي و تحليل كند و سپس صورت‌بندي منظمي از آن‌ها ارائه دهد. روش انجام اين پژوهش، توصيفي – تحليلي و ماهيت آن، كاربري – توسعه‌اي است. مجله‌هاي مورد تائيد وزارت علوم و تحقيقات و فناوري در رشته‌هاي جغرافيا، معماري و شهرسازي، مديريت، محيط‌زيست و زمين‌شناسي، جامعه آماري پژوهش را تشكيل مي‌دهند. نتايج حاصل از فراتحليل نشان‌دهنده اين است كه ميزان تاب‌آوري در شهرهاي ايران پايين است. بافت مركزي شهرها، بافت‌هاي فرسوده شهرها و سكونتگاه‌هاي غيررسمي نسبت به ساير محدوده‌هاي شهر، از تاب‌آوري پايين‌تري برخوردار هستند.