بررسي گونه‌هاي تأثيرپذيري طاهره صفارزاده در ترجمه قرآن كريم از زبان واسطه (سطح واژگان و نحو)

متن قرآن كريم در عين اينكه روشن و فهم‌شدني است، معناهاي ظريف بسياري دارد و با نحوي بليغ و ايجازي بي‌نظير نگاشته شده‌است. طبق اين توصيف، در ترجمه قرآن لازم است، هم سادگي متن، برگردان شود و هم ظرايف معنايي و بلاغي و نحوي آن مورد توجه قرار گيرد. ترجمه طاهره صفارزاده از قرآن كريم، با زباني روشن و همه‌فهم نوشته شده‌است؛ اما در جاهايي، دلالت‌هاي معنايي واژگان و نحوِ متن، با دقت و ايجاز برگردان نشده‌است. نگارندگان مقاله حاضر با بررسي ترجمه فارسي قرآن كريم از طاهره صفارزاده و مقايسه آن با واژگان و ساختارهاي نحوي متن عربي دريافتند كه بخش‌هايي از اين ترجمه، از متن عربي فاصله دارد و متأثر از ترجمه انگليسي قرآن است. براي تحقق اين هدف، متن چهار جزء آخر ترجمه طاهره صفارزاده، با قرآن كريم و ترجمه انگليسي قرآن از عبدالله يوسف علي مطابقت داده‌ و گونه‌هاي تأثيرپذيري صفارزاده از ترجمه انگليسي استخراج و تحليل شد. با بررسي‌هاي دقيق، اين نتيجه به دست آمد كه در ترجمه صفارزاده تغييراتي نظير نادستوري‌بودن، افزوده‌هاي زباني، تغيير دلالت، برابرنهادهاي نامناسب و برابرنهادهاي توصيفي صورت گرفته كه تحت‌تأثير ترجمه انگليسي بوده است.