عنوان مقاله :
ضرورت تصحيح مجدد ديوان فغاني شيرازي
عنوان به زبان ديگر :
the necessity of re-correcting Divan e Baba Faghani Shirazi
پديد آورندگان :
طوبايي، فاطمه دانشگاه شيراز - دانشكده ادبيات و علوم انساني، شيراز، ايران , حبيب آگهي، محمدحسين دانشگاه شيراز - دانشكده ادبيات و علوم انساني، شيراز، ايران
كليدواژه :
تصحيح ديوان بابافغاني , سهيلي خوانساري , فغاني شيرازي , لال‌ماتهر دهلوي
چكيده فارسي :
فغاني شيرازي مشهور به «حافظ كوچك» شاعر نام‌آور قرن نهم و از غزل‌سرايان سرآمد اين عصر محسوب مي‌شود. ديوان اشعار او را لال‌ماتهر دهلوي در شبه قاره و احمد سهيلي خوانساري در ايران تصحيح و چاپ كرده‌اند؛ اما پس از آن تصحيح، تاكنون بيش از بيست نسخه‌ي دست‌نويس از ديوان بابافغاني پيدا شده كه برخي از آن‌ها ازنظر قدمت و صحت معتبرتر از نسخه‌هاي مورداستفاده‌ي مصححان پيشين است. با وجود شناسايي اين نسخه‌ها از اين ديوان تاكنون براي تصحيح مجدد غزل‌ها يا ابيات اين ديوان، گامي پيش نهاده نشده است. در اين پژوهش كاستي‌هاي موجود در متن‌هاي تصحيح‌شده توسط لال‌ماتهر دهلوي و سهيلي خوانساري باز‌شناسي شده‌اند. مهم‌ترين اين كاستي‌ها عبارت‌اند از: گزينش‌ها و خوانش‌هاي نادرست، موجودنبودن برخي غزل‌ها و ابيات، اشكال در وزن و قافيه، اغلاط املايي و خطاهاي چاپي. پژوهشگران در اين مقاله كوشيده‌اند ضمن نقد و بررسي روش تصحيح مصححان پيشين و ارائه‌ي نمونه‌هايي از اشكال‌هاي موجود، لزوم تصحيح دوباره‌ي ديوان فغاني خوانساري را تبيين كنند.
چكيده لاتين :
Famous as “Little Hafiz,” Faghani Shirazi is a well-known poet of the ninth century considered one of the leading lyricists of this era. His poetry has been edited and published by Lalamathar Dehlavi in the subcontinent and Ahmad Soheili Khansari in Iran. However, after that correction, so far more than twenty manuscripts of Baba Faghani's Divan have been found, some of which are more authentic in terms of antiquity and accuracy compared to the versions used by previous proofreaders. In spite of the identification of these versions of this divan, no efforts have been made to correct the lyric poems or verses of this divan. In this study, the shortcomings in the texts corrected by Lalamathar Dehlavi and Soheili Khansari have been recognized. The most important of these shortcomings are incorrect selections and readings, the absence of some sonnets and verses, weight and rhyme problems, spelling errors and typographical errors. The authors of the paper have tried to explain the need for re-correction of Faghani Khansari Divan while reviewing the method of correcting previous correctors and providing examples of existing problems.
