احساسات سرمايه‌گذاران و تصميم‌هاي تامين مالي در بورس اوراق بهادار تهران

Investor Sentiment and Financing Decisions in Tehran Stock Exchange

در پارادايم مالي رفتاري، احساسات سرمايه‌گذاران مي‌تواند در تعيين قيمت اوراق بهادار و متعاقب آن هزينه‌هاي تامين مالي نقش پررنگي داشته باشد. از اين رو پژوهش حاضر به مطالعه رابطه احساسات سرمايه‌گذاران و تصميم‌هاي تامين مالي مي‌پردازد. از داده‌هاي 201 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سالهاي 1390 تا 1398 و رويكرد كنترل اثرات سالها و صنايع استفاده شد. نتايج نشان مي‌دهد با افزايش احساسات سرمايه‌گذاران، فاصله اهرم از اهرم هدف كاهش مي‌يابد. اين رابطه در شركت‌هايي كه اهرم بالاتر از اهرم هدف دارند (نسبت به شركت‌هاي دسته مقابل)، قوي‌تر است. بين احساسات سرمايه‌گذاران و انتشار سهام رابطه مستقيم وجود ندارد، لذا احساسات سرمايه‌گذاران، شركت‌ها را تشويق به انتشار سهام نمي‌نمايد. رابطه احساسات سرمايه‌گذاران با انتشار بدهي نيز برخلاف نظريه سوگيري مديران، معني‌دار نيست. نتايج آزمون‌هاي تكميلي در شركت‌هايي كه احتمال درماندگي مالي در آن‌ها زياد است، نشان داد در شركت‌هايي كه سياست‌هاي مالي آن‌ها مبتني بر سطوح بالاي اهرم است، احساس سرمايه‌گذاران شركت‌ها را به سمت انتشار سهام و بازخريد بدهي سوق مي‌دهد. شركت‌هاي كوچك نيز با افزايش احساسات سرمايه‌گذاران، دست به انتشار سهام مي‌زنند. اما پايين بودن سطح نگهداشت وجوه نقد، رابطه بين احساسات و انتشار سهام يا بدهي را تحت تاثير قرار نمي‌دهد.

Behavioral finance explains contradictory patterns with market efficiency hypotheses with behavioral biases. One of the most common price patterns in the stock market is the pattern of momentum, which can be driven by investors' adjustment and anchoring bias and disposition effect. In this study, the role of adjustment and anchoring bias and disposition effect on the formation of momentum returns on the Tehran Stock Exchange are examined. Using the portfolio study method and the data of the research period of 2007-2016, it was found that investors are more affected by adjustment and anchoring bias compared to disposition effect and form a pattern of momentum by reversing against the maximum price thresholds with a one-year period as the reference price. Also, among the maximum thresholds, investors are most affected by the maximum price of 26 weeks with a six-month waiting period, and further analysis and analysis using the Fama-Macbeth regression and the Fama-French three-factor model confirm these results.