عنوان مقاله :
بررسي ساختار نظام اداري و سياسي در آذربايجان عصر ناصري و مظفري
عنوان به زبان ديگر :
Investigating the Structure of the Administrative and Political System in Azerbaijan during Nasiri and Mozaffari Eras
پديد آورندگان :
شكري، سهيلا دانشگاه خوارزمي، تهران، ايران , حسيني، هادي دانشگاه خوارزمي، تهران، ايران , محمدي، حسين دانشگاه خوارزمي، تهران، ايران , ميقاني، كاظم دانشگاه خوارزمي، تهران، ايران
كليدواژه :
قاجار , آذربايجان , تبريز , نظام اداري و سياسي , دوره هاي ناصري و مظفري
چكيده فارسي :
آذربايجان به مركزيت تبريز به دليل مجاورت با روسيه و عثماني و استقرار وليعهد در آن از جايگاه خاصي برخوردار بود و لذا اداره آن سازوكار متفاوتي را مي طلبيد. در رأس اين مجموعه ديوانيان اعزامي از مركز بودند ولي زيرمجموعه اين نظام محلي به دليل سابقه سياسي و اداري تبريز از ظرفيتهاي بومي و گاه غيربومي تأمين ميشد. نقش اشكالات و نواقص ساختاري اداري و سياسي تبريز در بروز نابساماني هاي اداريِ اين شهر وليعهدنشين به عنوان مسئله در تحقيق حاضر مورد بررسي قرار ميگيرد و با روش توصيفي و تبيني به اين سؤالهاي اساسي پاسخ داده ميشود كه ساختار اداري و سياسي تبريز در ايران عصر ناصري و مظفري از كدام نواقص و مشكلات رنج ميبرد. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه در نظام اداري تبريز اين دوره وليعهد و پيشكار ستونهاي اصلي نظام اداري و سياسي تبريز بودند، ازاينروي مناسبات اين دو در روند امور اين شهر تأثير مهمي داشت. عدم شفافيت نظام اداري و سياسي در تعيين حدود وظايف وليعهد و پيشكار همواره زمينه‌ساز بروز تعارضاتي ميان آنان بود. همچنين تداخل كاركردهاي مناصب فوقاني امري بغرنج در ساختار اداري و سياسي تبريز در اين دوره بود. ضعف نظام اداري و سياسي مداخلات نمايندگان سياسي دول انگليس و روسيه را در امور تبريز به همراه داشت. افزون بر اين جايگزيني تجميع قدرت بهجاي اصل تفكيك قدرت اين ساختار را متزلزلتر نمود نتيجه اين تزلزل شورشهاي اجتماعي پيش از مشروطه است.
چكيده لاتين :
Azerbaijan with its capital Tabriz had a special place due to its proximity to Russia and the Ottomans and the establishment of the Crown Prince in it, and therefore its administration required a different mechanism. At the head of this group, the courtiers were sent from the center, but due to the political and administrative history of Tabriz, the subdivision of this local system was provided with local and sometimes non-local capacities. The role of structural and administrative defects of Tabriz in the occurrence of administrative disorders of this crown city is examined as a main problem in the present study. The basic questions are answered using descriptive and explanatory methods. In fact, the author wanted to examine the administrative structure and Tabriz's politics in Iran during the Nasserite and Mozaffari eras suffer from which shortcomings and problems
عنوان نشريه :
تاريخ نامه ايران بعد از اسلام
