پديد آورندگان :
حلبيان، اميرحسين دانشگاه پيام نور تهران - گروه جغرافيا , تقي زاده، محمد مهدي دانشگاه پيام نور تهران - گروه جغرافيا , شفيعي، ساناز دانشگاه پيام نور تهران - گروه جغرافيا
كليدواژه :
اقليم , معماري , الگوي ساخت , ماهوني , آباده
چكيده فارسي :
تبيين موضوع
توجه به اهداف عمده طراحي اقليمي در هر منطقه آب و هوايي و پيش بيني مواردي در جهت تحقق بخشيدن به اين اهداف مي تواند راهگشاي بسياري از معضلات مربوط به طراحي و ساخت مساكن جديد، بازسازي مساكن فرسوده، بهره برداري بيشتر از انرژي هاي تجديدپذير، انطباق بهتر با محيط زيست و در نهايت موجب هويت يافتن معماري در هر اقليم و زمينه ساز آسايش افراد باشد.
روش
براي دست يابي به هدف پژوهش حاضر كه بررسي آسايش زيست اقليمي مساكن جديد شهر آباده است، از داده هاي ماهانه دوره آماري (1363 تا 1392) ايستگاه سينوپتيك شهر آباده به روش تحليلي - توصيفي بهره گرفته شد. سپس براي تعيين محدوده آسايش حرارتي مساكن جديد بر اساس روش تجربي شاخص بيوكليماتيك ساختماني ماهوني، تعداد 170 بنا با استفاده از روش كوكران به عنوان نمونه انتخاب گرديد.
يافته ها
نتايج حاصل از پژوهش نشان مي دهد كه به دليل قرار گرفتن دماي ماه هاي مهر تا ارديبهشت در گروه شاخص خشكي (3A) و وجود شرايط اقليمي سرد در محيط، بهتر است كشيدگي بنا در جهت جنوب شرقي - جنوب غربي باشد. هم چنين با توجه به اين كه در تمام ماه هاي سال نوسان بيش از 10 درجه سانتي گراد بين دماي روز و شب وجود دارد و رطوبت نسبي در گروه شاخص خشكي (1A) قرارمي گيرد، بهتر است بازشو ها ابعادي در حدود 10 تا 20 درصد مساحت ديوار داشته باشند. در ماه تير به دليل داشتن روز هاي گرم و شب هاي معتدل و نوسان بيش از 10 درجه سانتي گراد دماي هوا، بهتر است فضايي براي خوابيدن در فضاي آزاد (خارج از بنا)، پيش بيني شود.
نتايج
دست يافته هاي حاصل از بررسي معماري مساكن جديد شهر آباده بيانگر جهت گيري غالب شمالي-جنوبي بنا، ضخامت كم ديوار ها، عدم تناسب بين اندازه پنجره و مساحت ديوار و كم رنگ شدن حضور عناصر معماري (حياط، ايوان، بالكن، حوض و باغچه) در اين بنا ها است كه اين امر زمينه ساز عدم تطابق معماري با اقليم منطقه و در نهايت عدم آسايش اقليمي ساكنين بنا در اغلب اوقات سال است.
چكيده لاتين :
Objective: Considering the main goals of passive design in different climatic zones and predicting the items that would facilitate acquiring these goals may provide effective solutions for design-related challenges, such as the new housing programs, and the revitalization and reconstruction of deteriorated houses; furthermore, it may also encourage the use of renewable resources and energy-saving features for an optimum environmental adaptation, and eventually create a distinct architectural identity for each climate zone and provide for the welfare and human comfort in buildings.
Methods: To achieve the research objective, which is the bioclimatic welfare assessment in the new houses of Abadeh, an analytical-descriptive method was used. As such, the monthly data (1984–2013) of Abadeh synoptic station was analyzed. Subsequently, to determine the range of new housing thermal comfort following the experimental Mahoney bioclimatic construction indexes method, 170 building units and their adaptation to the bioclimatic conditions were selected by the Cochran sampling technique.
Results: The results of this study indicate that since the temperature range of the months between Mehr and Ordibehesht (approximately, Oct-May) is in the drought index group (A3), and therefore, this environment has cold climate conditions, the optimum architectural orientation is the southeast—southwest direction. Moreover, the permanent thermal oscillation between day and night in all months of the year, being more than 10◦c with a relative humidity of group (A1) drought index, suggests an average area of 10–20 percent of the wall’s surface for the preferable opening size. However, during the month of Tir (July), due to the hot days and moderate nights and the thermal oscillation above 10◦c, it is advised to consider an open sleeping space in the exterior.
Conclusion: The analysis of new residential architecture in Abadeh revealed a dominant northern-southern orientation, low value of wall thickness, inconsistent window size with the wall’s surface area, and diminished presence of architectural elements (such as the courtyard, porch, balcony, pond, and garden) in these buildings. These factors may lead to a maladaptive architecture to the regional climates, thus the loss of human comfort in most times of the year for the building inhabitants.
