اثربخشي آموزش گروهي مثبت نگري بر كيفيت زندگي و تاب آوري معلمان زن دانش آموزان استثنايي

Effectiveness of positivity group training on quality of life and resilience of female teachers of exceptional students

هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي آموزش گروهي مثبت­ نگري بر كيفيت زندگي و تاب‌آوري معلمان زن دانش ­آموزان استثنايي شهر تهران بود. روش پژوهش به شيوه ­ي نيمه­ آزمايشي با طرح پيش ­آزمون- پس ­آزمون با گروه كنترل اجرا شد. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه‌ي معلمان زن مدارس استثنايي شهر تهران در سال تحصيلي 1395-1394 كه 680 نفر بودند و از ميان آن‌ها 24 نفر به‌صورت نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمايش (12 نفر) و كنترل (12 نفر) به‌صورت تصادفي جايگزين شدند و به پرسشنامه كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني (WHOQOL) و پرسشنامه تاب‌ آوري ديويدسون و كانر (CD-RSC) پاسخ دادند. شركت‌كنندگان گروه آزمايش، 8 جلسه برنامه‌ي مثبت‌نگري را دريافت نمودند. داده­­ ها با استفاده از روش آماري تحليل كوواريانس چندمتغيري و با نرم‌افزار تحليل آماري SPSS نسخۀ 22، مورد تجزيه ‌و تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه فرضيهي پژوهش مبني بر اثربخشي آموزش گروهي مثبت ­نگري بر كيفيت زندگي و تاب‌آوري معلمان زن دانش ­آموزان استثنايي، مورد تأييد قرار گرفته است و معلمان زن گروه آزمايش نسبت به معلمان زن گروه كنترل در پس‌آزمون، به‌ طور معناداري، كيفيت زندگي و تاب‌آوري بيشتر داشتند. بدين ترتيب استفاده از آموزش گروهي مثبت‌نگري موجب افزايش كيفيت زندگي و تاب‌آوري معلمان زن دانش­ آموزان استثنائي شده؛ زيرا روش مداخله مثبت‌ نگر مي‌تواند احساسات، رفتارها و شناخت‌هاي مثبت را در افراد افزايش دهد. از اين­ رو، به كارگيري اين آموزش مي‌تواند در راستاي بهبود كيفيت زندگي و تاب‌ آوري معلمان مدارس استثنايي مفيد واقع شود.

The aim of this study was to determine the effectiveness of positivity group training on quality of life and resilience of female teachers in exceptional students in Tehran. The research method was quasi-experimental with a pretest-posttest design with a control group. The statistical population of this study included all female teachers in special schools in Tehran in the 2015-2016 academic year (680 people), from among which 24 people were selected by available sampling and randomly replaced in experimental group (12 people) and control (12 people). They answered the WHO Quality of Life Questionnaire (WHOQOL) and the Davidson & Connor Resilience Questionnaire (CD-RSC). Experimental group participants received 8 sessions of positivity treatment program. Data were analyzed using multivariate analysis of covariance in SPSS-22 software. The results showed that the research hypothesis on the effectiveness of positivity group training on quality of life and resilience of female teachers in exceptional students was confirmed and the female teachers in the experimental group were significantly higher than the female teachers in the control group in the post-test. They had more resilience. Thus, the use of positivity group training increases the quality of life and resilience of female teachers of exceptional students, because the positivity intervention method can increase positive emotions, behaviors and cognitions in people. Therefore, using this training can be useful in order to improve the quality of life and resilience of teachers in exceptional schools.