ارزيابي جايگاه مؤلفه هاي سرمايۀ اجتماعي در تحقّق پذيري بازآفريني بافت هاي ناكارآمد شهري (مطالعۀ موردي: سكونتگاه غيررسمي اخترآباد كرج)

Assessing the position of social capital components in the feasibility of regeneration Ineffectual urban texture (Case study: Akhtarabad informal settlement of Karaj City)

تبيين موضوع بازآفريني يكي از رويكردهاي توسعه درون زاي شهري است كه هدف آن ارتقاي ابعاد مختلف كالبدي، اجتماعي، اقتصادي و زيست محيطي بافت هاي شهري مي باشد. با توجه به اهميت بعد اجتماعي در فرايند بازآفريني شهري پژوهش حاضر به بررسي نقش مولفه هاي سرمايه اجتماعي در تحقق پذيري بازآفريني در بافت هاي ناكارآمد در سكونتگاه غيررسمي اخترآباد كرج پرداخته است. روش مقاله حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي - تحليلي مي باشد. براي جمع آوري اطلاعات از روش پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماري تحقيق حاضر كل جمعيت محله اخترآباد برابر با 13565 است و حجم نمونه آن 381 مي باشد. براي ارزيابي نقش سرمايه اجتماعي در تحقق پذيري بازآفريني شهري از 6 مولفه آگاهي اجتماعي، اعتماد اجتماعي، انسجام اجتماعي، تشكل اجتماعي، شبكه و روابط اجتماعي و مشاركت اجتماعي استفاده شده است. از نرم افزار Smart PLS و SPSS جهت تحليل يافته ها استفاده شده است. براي بررسي رابطه بين متغيرهاي تحقيق از مدل ساختاري در سطح معناداري و براي ارزيابي نقش مولفه هاي سرمايه اجتماعي بر تحقق پذيري بازآفريني در بافت هاي ناكارآمد از مدل ساختاري در سطح بار عاملي استفاده شده است. يافته ها يافته هاي مدل ساختاري در سطح معناداري نشان دهنده مقدار آماره T بيشتر از 2/58 براي تماميه متغيرهاي اثرگذار و اثرپذير تحقيق و رابطه معنادار در سطح 99 درصد بين آن ها مي باشد. يافته هاي مدل ساختاري تحقيق در سطح بار عاملي نشان مي دهد كه مولفه هاي 6 گانه انسجام اجتماعي، شبكه و روابط اجتماعي، مشاركت اجتماعي، اعتماد اجتماعي، آگاهي اجتماعي و تشكل اجتماعي به ترتيب با مقدار ضريب مسيرهاي 0/378، 0/376، 0/331، 0/324، 0/234 و 0/198 بر تحقق پذيري بازآفريني شهري در بافت هاي ناكارآمد محله اخترآباد كرج تاثيرگذار مي باشند. نتايج نتايج تحقيق تببين كننده رابطه معنادار مثبت بين مولفه هاي سرمايه اجتماعي و تحقق پذيري بازآفريني در باف هاي ناكارآمد محله اخترآباد شهر كرج مي باشد. همينطور نتايج تحقيق تببين كننده سطوح تاثيرگذاري متفاوت مولفه هاي سرمايه اجتماعي بر تحقق پذيري بازآفريني در بافت هاي ناكارآمد محله اخترآباد شهر كرج مي باشد.

Objective: The results of the study explain the significant positive relationship between the components of social capital and the feasibility of regeneration in dysfunctional contexts of Akhtarabad neighborhood of Karaj. Also, the results of the study explain the different levels of influence of social capital components on the feasibility of regeneration in dysfunctional contexts of Akhtarabad neighborhood of Karaj. Methods: The present article is applied in terms of purpose and descriptive-analytical in terms of method. A questionnaire method was used to collect information. The statistical population of the present study is the total population of Akhtarabad neighborhood is 13565 and its sample size is 381. To evaluate the role of social capital in the feasibility of urban regeneration, 6 components of social awareness, social trust, social cohesion, social organization, network and social relations and social participation have been used. Smart PLS and SPSS software were used to analyze the findings. To investigate the relationship between research variables, a structural model at a significant level and to evaluate the role of social capital components on the feasibility of regeneration in dysfunctional contexts, a structural model at the factor load level has been used. Results: The findings of the structural model at a significant level show a value of T statistic greater than 2.58 for all effective variables of the research and a significant relationship at the level of 99% between them. The findings of the structural model of the research at the factor load level show that the six components of social cohesion, network and social relations, social participation, social trust, social awareness and social organization, respectively, with a path coefficient of 0.378, 0.376, 0.331, 0.324, 0.234 and 0.198 are effective on the feasibility of urban regeneration in dysfunctional tissues of Akhtarabad neighborhood of Karaj. Conclusion: The results of the study explain the significant positive relationship between the components of social capital and the feasibility of regeneration in dysfunctional contexts of Akhtarabad neighborhood of Karaj. Also, the results of the study explain the different levels of influence of social capital components on the feasibility of regeneration in dysfunctional contexts of Akhtarabad neighborhood of Karaj.