واكاوي تأثير پارادايم عدالت شهري در كاهش نابرابري هاي محيطي (مطالعه موردي: فرحزاد تهران)

Investigating the Impact of the Urban Justice Paradigm on Environmental Inequalities (Case Study: Farahzad, Tehran)

تبيين موضوع بسط عدالت در جوامع مدني و غلبه بر نابرابري هاي موجود، نيازمند تاويل پايه هاي فلسفي و اصول تحقق پذيري مفهوم عدالت شهري است. اهتمام به انجام اين مقصود، از طريق تبيين سير تفكر انديشمندان مختلف درباره موضوع عدالت و نحوه تحقق فرآيند اجرايي آن صورت مي پذيرد. از اين روي، پارادايم نوين عدالت شهري، بر مبناي ابعاد سه گانه عدالت (قانون، اخلاق و مدنيت) و چهار وجه بنيادين آن (ماهوي، صوري، توزيعي و ساختاري) تدوين مي گردد. هدف از انجام اين پژوهش، بررسي تاثير پارادايم عدالت شهري بر كاهش نابرابري هاي محيطي است. امكان سنجي تحقق اين پارادايم در قالب موضع فرحزاد تهران صورت مي گيرد. روش پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي - توسعه اي و از لحاظ روش تحقيق مورداستفاده، توصيفي - تحليلي است. روش گردآوري داده ها به صورت اسنادي و ميداني بوده است. همچنين، جامعه آماري پژوهش، متشكل از ساكنين، كاربران، متخصصين و مسيولين شهري بوده است. يافته هاي حاصل، در نرم افزار SPSS و بر مبناي آمار توصيفي (گويه هاي كيفي، ميانگين و انحراف معيار) و آمار استنباطي (وزن دهي به گويه هاي بوگاردوس، آزمون تي تك نمونه اي و هم بستگي پيرسون) تحليل شده است. يافته ها يافته هاي حاصل از داده هاي مقياس بوگاردوس، بيانگر وجود فاصله اجتماعي زياد و ميزان نامطلوبي از پذيرش افراد، ميان ساكنين فرحزاد است. همچنين، داده هاي آزمون تي تك نمونه اي و تحليل هم بستگي پيرسون در پرسش نامه دلفي و سنجش ميزان كاربست پارادايم محلي عدالت شهري در طرح مصوب «سامان دهي محور شهري فرحزاد» مبين وضعيت مطلوب اين طرح در ابعاد قانون محوري و اخلاق مداري، در برابر شرايط نامطلوب بعد اجتماع گرايي از ديدگاه متخصصين است. نتايج نتايج پژوهش، مبين وجود شكاف و كاستي عميق در زمينه تحقق وجوه مختلف عدالت شهري در محدوده فرحزاد نسبت به مناطق اطراف مي باشد. بر اين مبنا، وجود ارتباط مستقيم ميان عدالت توزيعي و عدالت ساختاري را در زمينه تحقق پارادايم عدالت شهري نمايان مي گردد. اين وجوه، در بعد صوري عدالت شهري و بر مبناي سياست هاي تعاملي اتخاذ و پايش خواهند شد.

Objective: The development of justice in civil societies and overcoming existing inequalities requires the provision of philosophical foundations and the principles of the realization of the concept of urban justice. Efforts to achieve this goal are made by explaining the thinking course of various philosophers on the subject of justice and how to implement its implementation process. Hence, the new paradigm of urban justice is based on the three dimensions of justice (law, ethics, and civilization) and four basic dimensions (substantive, formal, distributive, and structural). Accordingly, the realization of this paradigm in Farahzad Tehran is evaluated. The purpose of this research is to investigate the effect of the urban justice paradigm on decreeing environmental inequalities. Methods: The present research is applied-developmental in terms of purpose and descriptive-analytical in terms of the research method used. The method of data collection was documentary and field. Also, the statistical population of the study consists of residents, users, experts and city officials.The results were analyzed in SPSS software based on descriptive statistics (qualitative, average, and standard deviation items) and inferential statistics (weighting of Bogardus, one-sample t-test, and Pearson correlation items). Results: The results of the Bogardus scale data indicate a large social distance and an undesirable level of acceptance among the residents of Farahzad. In addition, the data of one-sample t-test and Pearson correlation analysis in Delphi questionnaire and measuring the application of local paradigm of urban justice in the ratified plan of urban-oriented organizing of Farahzad, show the favorable status of this plan in terms of law and ethics against the unfavorable conditions of socialism dimension, from the viewpoint of experts. Conclusion: Therefore, The results of the research indicate the existence of deep gaps and shortcomings in the field of realization of various aspects of urban justice in Farahzad area compared to the surrounding areas. On this basis, the existence of a direct relationship between distributive justice and structural justice in the field of urban justice paradigm is shown. These funds will be adopted and monitored in the formal dimension of urban justice and based on interactive policies.