بررسي تنوع ژنتيكي موجود در مولكول‌هاي كليدي سيستم تشخيص الگو ( گيرنده‌هاي شبه‌تول دو و چهار) در نمونه هاي سرطان معده

مقدمه: سرطان معده دومين بدخيمي شايع و عامل اصلي مرگ و مير در كشور است. با در نظر گرفتن آمار جهاني اين ارقام بسيار نگران كننده بوده و اهميت مطالعات در حوزه سرطان معده را برجسته مي‌كند. از آنجايي كه سال‌هاست نقش التهاب مزمن در ايجاد سرطان به خصوص سرطان‌هاي مرتبط با عفونت مانند سرطان معده مشخص شده است، تمركز بر مولكول‌هاي دخيل در اين فرآيندها مي‌تواند راهگشا باشد. در اين ميان Tolllikereceptors (TLRs) بزرگترين خانواده گيرنده الگوهاي مولكولي مرتبط با التهاب بوده و تاثير جهش‌هاي ايجاد شده در TLR2 و TLR4 در پاتولوژي سرطان معده مشخص شده است. با در نظر گرفتن مطالعات پيشين و نقش عمده TLR4 و TLR2 در فرآيندهاي التهابي پيش بدخيمي، در اين مطالعه نيز در دو مرحله‌ي آزمايشگاهي و بيوانفورماتيكي به بررسي جهش موجود در توالي ژن هاي مذكور و ارتباط آن با سرطان معده پرداخته شده است. مواد و روش ها: در اين مطالعه تعداد 30 نمونه بافت سرطان معده آلوده به هليكوباكترپيلوري جمع آوري شد و پس از استخراج DNA، با استفاده از روش‌هاي تعيين توالي سنگر و پيش بيني بيماري توسط SIFT، PolyPhen وضعيت پاتوژني آنها بررسي شد. همچنين توسط PyMOL مدل سازي سه بعدي رسپتور ليگاند (قبل و بعد از جهش) انجام شد. يافته ها: داده‌ها جهش هتروزيگوتc.1061A G در اگزون سوم ژن كد كننده‌ي TLR4 را نشان دادند. با مدل سازي سه بعدي پروتئين مربوطه داراي اين جهش نيز مشخص شد كه ناحيه‌ي متأثر از جهش خارج از منطقه‌ي ميانكش گيرنده مورد بررسي با LPS بوده و بنابراين پاتوژن نمي‌باشد. بحث و نتيجه گيري: در مجموع نتايج اين پژوهش نشان داد كه جهش هاي اتفاق افتاده بر روي دو ژن مهم سيستم تشخيص الگو در نمونه هاي سرطاني ايران ارتباط عملكردي با اين دو پروتئين نداشته است.