تاثير تحريك الكتريكي مستقيم فراجمجمه‌اي بر الگوي هم‌تواني (كوهرنس) قشري مغز بيماران مبتلا به اختلال افسردگي اساسي

مقدمه: اختلال افسردگي اساسي يكي از شايع ‌ترين اختلالات روان ‌پزشكي است كه داراي علايم شناختي، هيجاني و رفتاري مي ‌باشد. اين اختلال با نابهنجاري ‌هايي در فعاليت قشري مغز همراه مي ‌باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسي تاثير تحريك الكتريكي مستقيم فراجمجمه ‌اي بر الگوي هم‌ تواني قشري در بيماران مبتلا به افسردگي اساسي بود. روش كار: تعداد 36 نفر بيمار مبتلا به اختلال افسردگي اساسي بر مبناي معيارهاي تصريح شده در DSM5، به روش نمونه‌ گيري هدفمند بر اساس معيارهاي ورود و خروج انتخاب شده و به تصادف در يكي از گروه‌ هاي مورد مطالعه (دريافت ‌كننده تحريك الكتريكي مستقيم فراجمجمه‌ اي، گروه دريافت ‌كننده تحريك كاذب (شم) و گروه ليست انتظار) گمارده شدند. تمامي شركت ‌كنندگان در پژوهش پرسشنامه افسردگي بك را تكميل كرده و فعاليت ‌هاي مغزي آنها با استفاده از EEG 19 كاناله ثبت گرديد. يافته ‌ها: نتايج نشان داد كه تحريك الكتريكي مستقيم فراجمجمه‌ اي تاثير معناداري بر تغييرات هم‌ تواني يا كوهرنس بين نيمكره‌ اي ندارد. اما، استفاده از تحريك الكتريكي مستقيم فراجمجمه‌ اي، در مقايسه با بيماراني كه اين تحريك را دريافت نكرده بودند، باعث كاهش معنادار در هم ‌تواني درون نيمكره ‌اي به ويژه در باندهاي آهسته مغزي (تتا و آلفا) در هر سه ناحيه قدامي، مركزي و خلفي مغزي و به صورت چشمگيرتر در نواحي مركزي شده است. نتيجه ‌گيري: يافته ‌هاي پژوهش حاضر نشان داد كه تحريك الكتريكي مستقيم فراجمجمه‌ اي باعث كاهش در الگوي فعاليتي نابهنجار در هم ‌تواني نواحي مركزي مي ‌شود كه اين اثر باعث كاهش اتلاف انرژي مغزي و اصلاح الگوي پردازش اطلاعات در بيماران مي ‌گردد.