بررسي اثر حامل‌‌هاي ليپوزوم و نانوذرات آلبومين حاوي مليتين فعال شونده در جلوگيري از رشد آماستيگوت ليشمانيا ماژور در شرايط in vivo

مقدمه: ليشمانيازيس بيماري عفوني و انگلي است كه از بيماري‌هاي مهم زئونوز در مناطق گرمسيري و نيمه‌‌گرمسيري و در كشور‌‌هاي درحال‌توسعه است. با وجود تلاش‌‌هاي محققان باليني طي سال‌‌هاي متمادي، پيشرفت‌‌هاي اندكي در درمان ليشمانيوز پوستي كه به بهبود باليني رضايت‌بخش منجر شود، صورت گرفته است. در اين مطالعه، براي ليشمانيوز ناشي از ليشمانيا ماژور از مليتـين فعال‌شونده استفاده شد و به‌منظور ورود مليتين به داخل ماكروفاژ‌‌هاي آلوده به ليشمانيا، از ليپوزوم و نانوذرات آلبومين به‌طور جداگانه استفاده گرديد و آثار آن روي سلول‌‌هاي آلوده به ليشمانيا بررسي و مقايسه شد. مواد و روش ها: پس از طراحي پپتيد مليتين فعال‌شونده، براي بيان انتخابي كه با استفاده از سرور‌‌هاي pep fold, expasy صورت گرفت، براي انتقال پپتيد به درون سلول و بررسي عملكرد حامل‌‌هاي انتقال روي سلول‌‌هاي آلوده به ليشمانيا ماژور، از ليپوزوم و نانوذرات آلبومين استفاده گرديد. درنهايت، براي تجزيه‌وتحليل فعاليت ضدليشمانيايي حامل‌‌هاي حاوي مليتين فعال‌شونده و جذب آن‌ها توسط ماكروفاژ‌‌ها در شرايط in vivo بررسي شدند. يافته‌ها: پس از ايجاد زخم در موش‌‌هاي BALB/c در هفتۀ دوم، غلظت مؤثر 100 ميكروليتر از هركدام از حامل‌‌هاي نانوذرات آلبومين و ليپوزوم حاوي 25 ميكروگرم مليتين فعال‌شونده، به‌عنوان دوز درماني به موش‌‌هاي BALB/c تزريق گرديد. پس از گذشت هفتۀ پنجم، در گروه سوم (كنترل) اندازۀ زخم به‌طور چشمگيري افزايش يافت كه درنهايت، به مرگ موش‌‌هاي گروه كنترل منجر گرديد؛ اما در گروه اول و دوم كه تحت درمان با ليپوزوم حاوي پپتيد و نانوذرات آلبومين بودند، در شروع هفتۀ پنجم، اندازۀ زخم‌‌ها كوچك‌‌تر و روند بهبودي آغاز شد (P 0.05). بحث و نتيجه‌گيري: نتيجۀ آثار درماني با حامل‌‌هاي ليپوزوم و نانوذرات آلبومين حاوي 25 ميكروگرم/ميلي‌ليتر مليتين فعال‌شونده در موش‌‌هاي مبتلا به ليشمانيوز جلدي، در مقايسه با گروه كنترل در اين بخش از مطالعات نشان داد كه مي‌‌‌توان حامل‌هاي ليپوزوم و نانوذرات آلبومين حاوي مليتين فعال‌شونده را به‌عنوان يك روش درماني مؤثر، مناسب و حتي جايگزين در درمان ليشمانيوز جلدي پيشنهاد كرد.