روش‌شناسي آموزش قرآن كريم و تعاليم ديني به كودكان در گام‌دوم انقلاب اسلامي با تأكيد بر سيره پيامبر(ص) و اهل‌بيت (ع)

آموزش از اساسي‌ترين كاركردهاي هر نظام آموزشي است كه يادگيري محصول فرايند نهايي آن است و تغييراتي را در ساخت شناخت، گرايش و توانش يادگيرندگان ايجاد مي‌كند. ازآنجاكه آيين مقدس اسلام نظامي هدايت‌گر است، دربردارنده متعالي‌ترين بينش‌ها، نگرش‌ها، نيازمندي‌هاي هدايتي و عوامل تعالي و انحطاط حيات دنيوي و اخروي انسان است. با توجه به رسالت انبياء و اولياي الهي در هدايت بشر، شكوفاسازي خرد و قدرت‌بخشيدن به اراده انسان براي وصول به كمال و سعادت دنيوي و اخروي، نخستين گام اشاعه قرآن و تربيت ديني در سيره پيامبر(ص) و اهل‌بيت(ع) تبلوريافته است. اين جستار بر اساس روح كمال‌طلبي و نياز فطري افراد بشر براي تأسي و پيروي از الگويي برتر و منطبق نمودن امور مختلف زندگي با اسوه‌ها از يك‌سو و از ديگر سو با عنايت به آيات و روايات اسلامي در معرفي رسول خداJ و خاندان عصمت و طهارتD به‌عنوان برترين الگو براي تأسي بشر، تلاش مي‌كند با روش توصيفي تحليلي و بهره‌گيري از منابع مكتوب كتابخانه‌اي، روش‌هاي ايشان در آموزش و يادگيري قرآن و تعاليم ديني به كودكان را در بيانيه گام دوم انقلاب اسلامي ترسيم كند. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه آموزش اقراءمحور، الگومحور، بازي‌محور، تشويق‌محور، تمرين‌محور و انگيزه‌محور، از مهمترين شيوه‌هاي آموزش قرآن و تعاليم ديني به كودكان در بيانيه گام دوم انقلاب اسلامي با تكيه بر سيره پيامبر(ص) و اهل‌بيت(ع) است.