شعرسعدي و تاثير آن بر نامه‌هاي فارسي مولانا خالد نقشبندي

پيوند عميق ادبيات كردي با زبان و ادبيات فارسي و بررسي وجوه مختلف اين ارتباطات مي‌تواند بسياري از زواياي حيات فرهنگي و هنري منطقه را نشان دهد. بي گمان شاعراني همانند حافظ و سعدي تاثير مهمي بر شعر و انديشه در سراسر خاورميانه داشته و توانسته‌اند علاوه بر گسترش شعر و ادبيات فارسي، در حوزۀ هنر و ادبيات اسباب همگرايي فرهنگي و ادبي در حوزه ادبيات منطقه شوند. در حوزۀ شعر كردي شاعران بسياري همانند؛ ملاي جزيري، نالي، محوي دراشعارخود در حيطه‌هاي ادبي، زباني و فكري تحت تاثير شاعراني همانند حافظ، سعدي و مولانا و... بوده‌اند. علاوه بر شاعران كرد، مولانا خالد نقشبندي يكي از شاعران و اديبان قرن دوازدهم هجري و يكي از چهره هاي تاثير گذار در حوزۀ عرفان و تصوف دركردستان و خاوميانه است كه در نامه‌هاي فارسي خود بسيار تحت تاثير شعر فارسي و به ويژه اشعار حافظ و سعدي بوده است. ما دراين مقاله نامه‌هاي مولانا خالد را بررسي كرده، به شيوه‌اي توصيفيتحليلي به تشريح دلايل تاريخي و ادبي و اجتماعي بهره گيري مولانا خالد  از اشعار سعدي شيرازي پرداخته‌ايم كه مشخص شد مولانا خالد بر اساس سوابق فرهنگي مشترك و آموزش زبان فارسي در حجره‌ها و مراكز علوم ديني كردستان و همچنين ارتباط با كردستان ايران با زبان فارسي وآثار سعدي آشنايي يافته‌است و در نامه‌هاي خود در مضامين پند و اندرز ، هشدار وانذار، بيان دوستي و محبت و عرفان و تصوف از اشعار و افكار سعدي بهره برده است.