صرف فعل در گويش روداني

روداني گويش مردم شهرستان رودان، از توابع استان هرمزگان است كه داراي گونه‌هاي متعددي از جمله جغيني، پاكوهي، رودخانه‌اي، برنطيني، آبنمايي و خوراجي است. اين گويش متعلق به مجموعۀ گويش‌هاي بشگردي است و يكي از گويش‌هاي ايراني نوِ جنوب غربي به شمار مي‌رود. اين مقاله به بررسي صرف فعل در اين گويش مي‌پردازد. داده‌هاي پژوهش به شيوۀ ميداني، از طريق مصاحبه با گويشوران از گروه‌هاي مختلف سني، تحصيلي و جنسيتي گردآوري شده‌است. در اين پژوهش مقولات مادۀ فعل، تكواژهاي تصريفي فعل، انواع فعل از نظر زمان، وجه، نمود و نوع ساختماني مورد بررسي و تحليل قرار گرفته‌اند. براساس يافته‌هاي اين پژوهش، مهم‌ترين ويژگي‌هاي صرف فعل، كاربرد گونه اي از ساخت كنايي (ارگاتيو) در ماضي هاي متعدي است. وجود نوعي مضارع درجريان  كه با استفاده از مصدر ساخته مي‌شود از ديگر مختصات اين گويش است. همچنين hasten «هستيدن» در اين گويش هم در مضارع اخباري و هم در ماضي ساده صورت هاي واژه بستي و صورت هاي منفصل دارد.