تأثير آگاهي بخشي در مورد نحوه جراحي و جزئيات درمان بر ميزان درد و اضطراب بيماران دريافت كننده ايمپلنت هاي دنداني

مقدمه: با توجه به افزايش روز افزون جراحي ايمپلنت، اين مطالعه به منظور تعيين تأثير اطلاع رساني به بيمار در مورد نحوه جراحي ايمپلنت و جزئيات درمان، بر ميزان درد و اضطراب بيماران حين جراحي انجام شد.مواد و روش ها: در اين مطالعه ي مداخله اي، شدت اضطراب بيماران در ابتدا با تكميل پرسشنامه اضطراب DASR (Dental Anxiety Scale Revised) تعيين و سپس بيماراني كه ميزان اضطراب در حد متوسط و زياد داشتند، وارد مطالعه شدند. 22 بيمار واجد شرايط به صورت تصادفي به دو گروه تقسيم شدند. درگروه مداخله قبل از درمان، جزييات و چگونگي درمان با استفاده از يك پمفلت بيان شد و در گروه كنترل، از ذكر جزييات جراحي خودداري شد. در بررسي شدت اضطراب قبل و حين عمل از شاخص SA (State Anxiety) استفاده شد. شدت درد حين و يك هفته بعد از عمل با استفاده از شاخص VAS (Visual Analogue scale) بررسي گرديد. رضايتمندي بيماران از روند درمان و همچنين رضايتمندي دندانپزشك از نظر راحتي كار يك هفته بعد در دو گروه تعيين و مقايسه گرديد. يافته ها به وسيله ي آزمون هاي آماري تي، من ويتني، تي زوجي و همچنين ضريب همبستگي پيرسون تجزيه و تحليل گرديد.يافته ها: ميانگين اضطراب قبل و حين عمل و درد حين كار و بعد از كار بين دو گروه تفاوت معني داري نداشت (Pvalue محاسبه شده به ترتيب 0.49، 0.57، 0.65، 0.51). سهولت كار دندانپزشك (0.193Pvalue=) و رضايت بيماران از فرآيند (0.611=Pvalue) نيز بين دو گروه تفاوت معني داري نداشت.نتيجه گيري: از نظر آماري تفاوتي در شاخص هاي بررسي شده بين گروه مداخله و كنترل ديده نشد، اما در هر دو گروه ميزان اضطراب تجربه شده از اضطراب پيش بيني شده كم تر بود.