بازنگري در مختصات سبكي متون كهن فارسي بر پاية متون پهلوي

در كتب سبك‌شناسي (و برخي مقالات و حواشي متون) معمولاً در بخشي مجزّا به مختصات زباني متون كهن فارسي پرداخته شده است. در اين بخش، پژوهشگران سعي كرده‌اند كه ويژگي‌هاي برجستة صرفي، نحوي و آوايي متون را تشريح كنند، اما در برخي از موارد از آنجا كه به متون پهلوي (كه متون فارسي دنبالة منطقي آن‌ها محسوب مي‌شوند) بي‌توجه بوده‌اند در تشريح پاره‌اي از مختصات، نام‌گذاري آن‌ها و ذكر شواهد دچار اشتباهاتي شده‌اند و مهم‌تر آنكه به پيشينة بسياري از اين كاركردها هم اشاره نشده است. در جستار حاضر معيار و محك را كاركردهاي سبك‌شناختيي قرار داده‌ايم كه در متون فارسي ميانه (پهلوي) نمود يافته‌اند و بدين طريق در برخي از مختصات متون كهن فارسي تحت دو عنوان بازنگري كرده‌ايم: يكي «مختصاتي كه نادرست تشريح شده‌اند» و ديگري «مختصاتي كه به آن‌ها پرداخته نشده است».