عنوان مقاله :
تأثير 12 هفته تمرين تركيبي و كافئين بر شاخصهاي اينترلوكين-1بتا و اينترلوكين 10 پلاسما در مردان چاق
پديد آورندگان :
قادري گودرزي ، شيرين دانشگاه آزاد اسلامي واحد آيت الله آملي - گروه فيزيولوژي ورزشي , عباسي دلويي ، آسيه دانشگاه آزاد اسلامي واحد آيت الله آملي - گروه فيزيولوژي ورزشي , عبدي ، احمد دانشگاه آزاد اسلامي واحد آيت الله آملي - گروه فيزيولوژي ورزشي , سعيدي ، ايوب دانشگاه آزاد اسلامي واحد دامغان - گروه فيزيولوژي ورزشي
كليدواژه :
Interleukin-1β , تمرين تركيبي , كافئين , اينترلوكين-1 بتا , اينترلوكين-10 , چاقي
چكيده فارسي :
اهداف: عدم تحرك بدني با التهاب سيستميك درجه پايين و درنتيجه افزايش خطر ابتلا به بيماريهاي مزمن مرتبط است. اثرات مفيد كافئين بر متابوليسم سلولهاي چربي و خاصيت ضدالتهابي آن گزارش شده است. هدف از اين تحقيق، بررسي تأثير 12 هفته تمرين تركيبي و كافئين بر شاخص هاي التهابي و ضدالتهابي پلاسما در مردان چاق بود. مواد و روش ها: در يك كارآزمايي نيمهتجربي، 44 مرد چاق به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و به چهار گروه: 1) كنترل (11 نفر)، 2) تمرين تركيبي (11 نفر)، 3) كافئين (11 نفر) و 4) تمرين تركيبي كافئين (11 نفر) تقسيم شدند. آزمودني ها روزانه 6 ميليگرم كافئين به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن به مدت 12 هفته دريافت كردند. برنامه تمرين تركيبي به مدت 12 هفته و سه جلسه در هفته اجرا شد. سطح شاخص هاي التهابي اينترلوكين1 بتا (IL1 beta;) و ضدالتهابي اينترلوكين10 (IL10) پلاسما با استفاده از كيت الايزا اندازهگيري شد. داده ها با استفاده از آزمون تي وابسته، آناليز واريانس يك طرفه و آزمون تعقيبي توكي در سطح 05/0P تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: نتايج نشان داد 12 هفته مداخله تمرين تركيبي، كافئين و تمرين تركيبي كافئين موجب كاهش معني دار سطوحIL1 beta; و افزايش معني دار سطوح IL10 در مردان چاق در پسآزمون نسبت به پيشآزمون شد (0/001=p). همچنين تغييرات سطوحIL1 beta; و IL10 در گروه تمرين تركيبي كافئين بيشتر بود (0/001=p). نتيجه گيري: با توجه به نتايج، به نظر مي رسد تمرين تركيبي به همراه كافئين تأثير مطلوبي بر تركيب بدني و بهبود شاخص هاي التهابي و ضدالتهابي در افراد چاق دارد.