بهينه‌سازي مصرف آب در مديريت كم آبياري در شرايط وقوع بارش در استان مازندران

در اين تحقيق ارزيابي اقتصادي كم آبياري پرتقال تامسون با در نظر گرفتن دو سناريو به‌عنوان عمق آب كاربردي شامل 1فقط آب آبياري و 2 آب آبياري و بارش در شهرستان ساري انجام شد. توابع توليد و هزينه در دو حالت محدوديت آب و زمين و به روش English محاسبه شدند. اين توابع در دو نوع مديريت آبياري شامل بدون دور آبياري و دور آبياري 4 روز به‌دست آمدند. تابع هدف با استفاده از تحليل‌هاي رياضي و بر اساس حصول بيشترين درآمد خالص انجام شد. نتايج نشان داد كه در صورت وقوع بارش، توابع توليد و هزينه بايد با لحاظ مجموع مقدار بارش و آب آبياري به‌عنوان آب كاربردي تعيين گردند. همچنين در صورت عدم وجود محدوديت آب، بيشترين درآمد خالص از واحد سطح، از عمق آب كاربردي در حالت عملكرد بيشينه (Wm) به‌دست آمد كه 4/277 و 6/315 ميلي‌متر براي بدون دور آبياري و دور آبياري 4 روز مي‌باشد. ميزان عملكرد نيز در اين حالت 3/51 و 4/57 تن در هكتار بود. در صورت محدوديت آب (Ww)، عمق بهينه به ترتيب 6/257 و 9/287 ميلي‌متر مي‌باشد كه موجب ذخيره بيش از 26‌% آب آبياري مي‌شود. در اين حالت اگر محدوديت زمين هم باشد، باعث كاهش 3/3 و 1/4 درصدي درآمد خالص از واحد سطح مي‌شود. اگرچه درآمد از واحد آب مصرفي 2/4 و 1/5 درصد افزايش مي‌يابد. اما اگر محدوديت زمين نباشد، با آبياري معادل آبياري كامل، 5/7 و 2/9 درصد درآمد خالص از واحد سطح افزايش مي‌يابد. اين حالت بيشترين درآمد خالص از واحد آب مصرفي را نيز حاصل مي‌نمايد. بر اساس نتايج اين تحقيق، رعايت يك برنامه آبياري باعث افزايش 12‌% عملكرد مي‌گردد كه اگر با كم آبياري همراه باشد، علاوه بر آن 5‌% افزايش درآمد نيز حاصل مي‌گردد.