برآورد ارزش اقتصادي آب از طريق محاسبه تمايل به پرداخت شهروندان شهر مشهد براي آب مازاد كشاورزي جهت استفاده مصارف شرب

يكي از مهم‌ترين و پيچيده‌ترين چالش‌هاي پيش‌روي كشور، مصرف بي‌رويه‌ي آب به دليل عدم ارزشگذاري صحيح آن است. در اين راستا، اصلاح نظام قيمت‌گذاري مبتني بر ارزش اقتصادي آب، به عنوان يكي از كارآمدترين ابزارهاي مديريت تقاضا به تنظيم الگوي مصرف آب كمك شاياني مي‌نمايد. مطالعه‌ي حاضر تلاش مي‌كند با ايجاد بازار فرضي براي شهروندان شهر مشهد مقدس، از طريق روش ارزش‌گذاري مشروط و برآورد الگوي لاجيت، به برآورد تمايل به پرداخت مصرف‌كنندگان در سال 1399 و بررسي عوامل اثرگذار بر ترجيحات عمومي افراد براي تعيين ارزش اقتصادي آب بپردازد. نتايج حاكي از آن است كه تمايل به پرداخت شهروندان جهت مصرف هر متر مكعب آب مازاد با متغير‌هاي سرانه قبض آب، بعد خانوار و متغير مبالغ پيشنهادي رابطه منفي و با سطح تحصيلات رابطه مثبت و معني‌دار دارد. همچنين، نتايج نشان مي‌دهد كه متغير بعد خانوار و افراد اخلاق‌گرا بيشترين كشش و اثرگذاري را در تمايل به پذيرش افزايش مبلغ قبض آب داشته‌اند. نتايج مربوط به برآورد الگوي لاجيت نيز حاكي از آن است كه متوسط مصرف آب شهروندان مشهد مقدس براي هر خانوار (با ميانگين بعد 3 نفر) برابر با 41/23 متر مكعب در ماه و تمايل به پرداخت هر خانوار براي يك متر مكعب آب مازاد كشاورزي برابر 52/14631 ريال در ماه است. نتايج اين پژوهش مي‌تواند مبنايي براي واقعي نمودن قيمت آب، دريافت جرائم مرتبط با مصارف اضافي، تبيين دقيق پرداخت‌هاي پلكاني، و در نهايت هدفمندي دريافتي‌ها در راستاي توسعه صنعت آبي كشور باشد.