بررسي ارتباط سبك زندگي و كيفيت زندگي در بيماران مبتلا به آسم مراجعه كننده به مراكز درماني استان زنجان

زمينه و هدف: آسم يكي از شايع ترين بيماري هاي مزمن تنفسي است كه عمدتاً روند زندگي و عملكرد اجتماعي، رواني و حتي اقتصادي مبتلايان را تحت تاثير قرار مي دهد. با توجه به اهميت سبك زندگي در ارتقاء سلامتي و بهبود كيفيت زندگي به ويژه در بيماري هاي مزمن همچون آسم، پژوهش حاضر با هدف تعيين ارتباط بين سبك زندگي و كيفيت زندگي در بيماران مبتلا به آسم برنامه ريزي و اجرا شد. روش كار: اين پژوهش از نوع توصيفي همبستگي بوده و جامعه پژوهش شامل تمامي بيماران بزرگسال مبتلا به آسم مراجعه كننده به مراكز درماني استان زنجان در سال 1399 بود. تعداد 400 نفر از اين بيماران به روش نمونه گيري در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه هاي كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني و پرسشنامه سبك زندگي (LSQ) استفاده گرديد. نتايج حاصل از پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS26 در دو سطح توصيفي (ميانگين و انحراف استاندارد) و استنباطي (ضريب همبستگي پيرسون، آنووا و تي تست مستقل) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: براساس نتايج،40 درصد افراد شركت كننده در محدوده سني بالاي 60 سال قرار داشتند و 58 درصدآنها را مردان تشكيل مي دادند. بين نمره سبك زندگي كل و كيفيت زندگي كل بيماران مبتلا به آسم رابطه مثبت و معني دار يافت شد (0/05 lt;p). بعلاوه، بين نمره سبك زندگي كل با ابعاد سلامت جسمي و سلامت محيط كيفيت زندگي و همچنين بين نمره كيفيت زندگي كل با ابعاد كنترل وزن، سلامت رواني و سلامت اجتماعي سبك زندگي ارتباط آماري معنادار بدست آمد(0/05 lt;p). نتيجه گيري: با توجه به ماهيت مزمن و پيشرونده بيماري آسم و لزوم تداوم مراقبت هاي سلامتي، ارتقاء كيفيت زندگي از طريق تغيير در سبك زندگي مبتلايان مي تواند در پيشگيري از پيشرفت اين بيماري نقش سازنده اي ايفا كند. از اين رو پيشنهاد مي گردد تا متخصصان حوزه سلامت در جهت تغيير سبك زندگي اين بيماران، مداخلات آموزشي را با هدف ارتقاء كيفيت زندگي آنان مورد توجه قرار دهند.