بررسي نقش سخت‫ رويي، حمايت اجتماعي و خودكنترلي در پيش ‫بيني خودكارآمدي زنان باردار

زمينه و هدف: خودكارآمدي پويا، شاخص هاي جسمي و احساسي فرد را تحت تاثير قرار داده و نقش مهمي را در كاهش ترس از زايمان طبيعي، ايفا مي‫كند. مطالعه حاضر، با هدف تعيين نقش مولفه هاي سخت رويي، حمايت اجتماعي و خودكنترلي در پيش بيني خودكارآمدي زنان باردار انجام شد. روش كار: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي همبستگي بود. جامعه آماري شامل كليه زنان باردار مراجعه كننده به كلينيك وابسته به بيمارستان ضيايي شهرستان اردكان در ســـال 1398بودند كه از بين آنها تعداد 180 نفر به صـــورت در دسترس، انتخاب شدند. داده ها با پرسشنامه هاي انتظار پيامد و خودكارآمدي زايمان (CBSEI)، سخت رويي كوباسكا، حمايت اجتماعي در دوران بارداري و خودكنترلي گراسميك جمع آوري شدند. تحليل داده ها با استفاده از آزمون هاي ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه به شيوه گام به گام بـا استفاده از نرم افزارSPSS21 انجام شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه خودكنترلي به جز در فعاليت جسماني، همبستگي معني داري با خودكارآمدي زايمان نداشت و فقط خرده مقياس كنترل فعاليت هاي جسماني با خودكارآمدي زايمان همبستگي منفي معني داري داشت (0/20=r). نمره كل مقياس سخت رويي (0/16=r) و همچنين خرده مقياس تعهد با خودكارآمدي زايمان، همبستگي معني دار مثبت داشت (0/21=r). در نهايت، همبستگي بين حمايت اجتماعي و خودكارآمدي زايمان نيز مثبت و معني دار بود (0/25=r). نتايج تحليل رگرسيون نيز نشان داد كه متغيرهاي پژوهش قادر به پيش بيني 12 درصد از نمرات خودكارآمدي زايمان در زنان باردار بودند (0/01 gt;p). نتيجه گيري: سخت رويي، حمايت اجتماعي و خودكنترلي با خودكارآمدي رابطه مثبت معنادار داشته و مي‫توانند در پيش‫بيني‫ خودكارآمدي زنان باردار مؤثر باشند. بـا مـداخلات مراقبتي مناسـب از جملـه اجراي دوره هاي آموزش مهارت هاي سخت رويي و خودكنترلي و تاكيد بر اهميت حمايت اجتماعي مي توان زمينه را براي افزايش خودكارآمدي زايمان فراهم نمود.