دلايل عدم ماندگاري جمعيت در شهرستان قصرشيرين

هدف اين تحقيق، بررسي عوامل اقتصادي، سياسي و اجتماعي عدم ماندگاري جمعيت از نظر ساكنان شهرستان قصرشيرين بوده است. براي اين منظور با استفاده از شيوه نمونه‌گيري خوشه‌اي 375 پرسشنامه تكميل شد. يافته‌ها نشان داد كه ميانگين عوامل اقتصادي، سياسي و اجتماعي عدم ماندگاري جمعيت شهرستان قصرشيرين از نظر پاسخگويان، به ترتيب برابر با (3/02)، (2/82) و (1/90) بوده است. از بين عوامل اقتصادي، امكانات بهداشتي مقصد و كسب درآمد بيشتر به ترتيب با ميانگين (3/43) و (3/43)، از بين عوامل سياسي، عدم تلاش مديريت براي سرمايه‌گذاري با ميانگين (3/10) و از بين عوامل اجتماعي، مهاجرت به خاطر خويشاوندان با (2/23)، بيشترين ميانگين عدم ماندگاري جمعيت بوده است. ميانگين عوامل عدم ماندگاري جمعيت بر حسب برخي ويژگي‌هاي فردي، اجتماعي و اقتصادي پاسخگويان متفاوت بوده است؛ ميانگين عوامل اقتصادي، سياسي و اجتماعي عدم ماندگاري جمعيت در زنان، افراد با تحصيلات بالا، افراد رده‌هاي سني 18 تا 35 سال و افراد با 10 تا 30 سابقه سكونت در شهرستان قصرشيرين نسبت به بقيه بيشتر بوده است. كساني كه درآمد كمتري داشته‌اند، عامل اقتصادي و كساني كه درآمد بالايي داشته‌اند، عامل سياسي و اجتماعي را به عنوان عدم ماندگاري جمعيت ذكر كرده‌اند. نتيجه عوامل عدم ماندگاري جمعيت از نظر پاسخگويان را مي‌توان به ضعف زيرساخت‌هاي درماني، وجود سرمايه‌داران غيربومي، مهاجرت به‌خاطر خويشاوندان و نبود رشته‌هاي مختلف دانشگاهي نسبت داد كه متناسب با آن پيشنها‌د¬هايي مانند ايجاد و تجهيز بيمارستان و درمانگاه‌ها، بومي‌گزيني و برپايي رشته‌هاي مختلف و أخذ نمايندگي از دانشگاه‌هاي معتبر طرح شده است.