تأثير آموزش مهارت حل مسئله بر رابطه معلم –شاگرد و رضايت از زندگي دانش-آموزان دختر پايه ششم شهرستان رباط كريم

The Impact of Problem Solving Skills Training on Teacher-Student Relationship and Life Satisfaction of Sixth Grade Female Students in Robat Karim

هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير آموزش مهارت حل مسئله بر رابطه معلم - شاگرد و رضايت از زندگي بود. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بوده است. جامعه آماري پژوهش شامل همه دانش آموزان دختر پايه ششم مقطع ابتدايي شهرستان رباط كريم بود. حجم نمونه پژوهش شامل 60 نفر (30 نفر گروه آزمايش و 30 نفر گروه كنترل) بود كه به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش علاوه بر برگه حاوي اطلاعات جمعيت شناختي شامل دو پرسشنامه بود كه عبارت اند از: پرسشنامه رابطه معلم - شاگرد موري و زيواچ (2011) و پرسشنامه رضايت از زندگي در دانش آموزان هيوبنر (2001). نتايج حاصل از تحليل كوواريانس بيانگر اين بود كه آموزش حل مسئله بر رضايت از خانواده، رضايت از مدرسه و رضايت از خود گروه آزمايش تاثيري معنادار دارد (0/05> p) ولي بر رضايت از محل و رضايت از دوستان تاثير معنادار ندارد (0/05p). نتيجه اين پژوهش بيانگر اين بود كه دست اندركاران آموزش و پرورش، به ويژه وزارت آموزش و پرورش زمينه هاي لازم را براي آموزشهاي حل مسئله به دانش آموزان فراهم آورند. همچنين مشاوران و مربيان تربيتي بايد از آموزشهاي حل مسئله براي بهبود دانش آموزاني كه دچار مشكلاتي مانند تعارض با معلم و عدم رضايتمندي اند، بهره بگيرند.

This study was carried out to investigate the impact of problem solving skills training on teacher-student relationship and life satisfaction. This quasi-experimental research had a pretest-posttest control group design. The statistical population of the study comprised all sixth grade female students in Robat Karim in 2019-2020 academic year. Convenience sampling method was used and 60 subjects were chosen and randomly assigned to experimental and control groups (30 subjects each group). In addition to a demographic information sheet, two questionnaires were utilized: The Inventory of Teacher-Student Relationships (Murray & Zvoch, 2011) and Multidimensional Students’ Life Satisfaction Scale (Huebner, 2001). Results of analysis of covariance showed that problem solving skills training had a significant effect on satisfaction with the relationship with family members, satisfaction with school life, and self-satisfaction in the experimental group (p<0.05); however, there was no significant effect on satisfaction with the immediate community and people in the respondents’ neighborhood and adolescents’ satisfaction with their peers (p>0.05). The results also revealed that problem-solving skills training led to improvement of all the three dimensions of teacher-student relationship (communication, support and alienation) in the experimental group (p<0.05). Educational counselors and educators apparently need to use problem-solving skills training to help students with problems such as conflict with teachers and dissatisfaction.