مقايسه اثربخشي زوج درماني هيجان مدار و واقعيت درماني در كاهش نشانه‌هاي افسردگي و انعطاف پذيري كنشي زوجين با مشكلات زناشويي

Comparison of the Effectiveness of Emotionally-Focused Couples Therapy (EFCT) and Reality Therapy in Reducing the Symptoms of Depression and Resilience of Couples with Marital Problems

هدف: هدف اين پژوهش مقايسه اثربخشي درمان هيجان مدار و واقعيت درماني در كاهش نشانه‌هاي افسردگي و انعطاف پذيري‌كنشي زوجين با مشكلات زناشويي در زنان شهر تهران بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري با گروه گواه است. جامعه آماري 106 زوج مراجعه كننده به مراكز مشاوره شهر تهران در شش ماهه اول سال 1400 بودند كه از پس از غربالگري با مقياس افسردگي بك (2001) و انعطاف پذيري كنشي كانر و ديويدسون (2001)، 30 زوج (60 زن و شوهر) به صورت هدفمند انتخاب و در سه گروه مداخله درمان هيجان مدار (10 زوج)، درمان واقعيت درماني (10 زوج) و گروه گواه (10 زوج) به صورت تصادفي كاربندي شدند. گروه آزمايشي زوج درماني هيجان مدار بسته آموزشي جانسون (2012) را به مدت ده جلسه و گروه آزمايشي واقعيت درماني بسته گلاسر (2003) را به مدت نه جلسه دريافت كردند و گروه گواه هيچ مداخله اي را دريافت نكرد و در ليست انتظار قرار قرار گرفت. داده ها با روش آماري تحليل واريانس اندازه‌هاي مكرر مورد تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد اثر بخشي درماني هيجان مدار و واقعيت درماني در بهبود افسردگي (0/020=F=4/2174، P) و انعطاف پذيري كنشي (0/001=F=10/75،P) زوجين مؤثر بود و اين تاثر در مرحله پيگيري پايدار گزارش شد. نتيجه گيري: با توجه به يافته‌هاي پژوهش مي‌توان مدعي شد كه اثربخشي درمان هيجان مدار و واقعيت درماني دو روش موثر براي كاهش نشانه هاي افسردگي و انعطاف پذيري كنشي زوجين با مشكلات زناشويي در زنان است.

Aim: This study was conducted to compare the effectiveness of emotionally-focused couple’s therapy (EFCT) and reality therapy in reducing the symptoms of depression and resilience of couples with marital problems in women in Tehran. Methods: This is a quasi-experimental study with a pretest-posttest design and follow-up with a control group. The statistical population included 106 couples referring to counseling centers in Tehran in the first six months of 2021, of which 30 couples were purposefully selected and randomly assigned to EFCT group (10 couples), reality therapy group (10 couples), and control group (10 couples) after screening with Beck Depression Inventory (BDI) (2001) and Connor-Davidson Resilience Scale (CD-RISC) (2001). The EFCT group received the Johnson (2012) training package for ten sessions, and the reality therapy group received the Glasser (2003) training package for nine sessions. The control group received no intervention and was placed on a waiting list. Data were analyzed by repeated-measures ANOVA. Results: The results indicated that EFCT and reality therapy affected the improvement of depression (F = 4.21, P = 0.020) and resilience (F = 10.75, P = 0.001) of couples and that this effect was stable at the follow-up phas. Conclusion: According to the findings, EFCT and reality therapy are two effective methods to reduce the symptoms of depression and resilience of couples with marital problems.