عنوان مقاله :
نقد و بررسي سبك ترجمه آيات قرآن در «تفسير شريف لاهيجي»
عنوان به زبان ديگر :
Critique of the translation style of Quranic verses in Tafsir Sharif Lahiji
پديد آورندگان :
حياتي، مهدي دانشگاه شهيد چمران اهواز - گروه معارف اسلامي، اهواز، ايران , پور اقيال، قدسيه دانشگاه قم، قم، ايران
كليدواژه :
ترجمه قرآن , ترجمه فارسي , ترجمه تفسيري - تحليلي , تفسير شريف لاهيجي
چكيده فارسي :
تفسير شريف لاهيجي اثر قطب الدين لاهيجي از علماي اماميه قرن يازدهم هجري قمري است كه به زبان فارسي نوشته شده است. پيش از دوره معاصر، ترجمه قرآن آميخته با تفسير آن ارايه مي شد. از نيمه قرن چهارم تا پايان قرن ششم هجري قمري آثار ماندگاري در ترجمه و تفسير قرآن كريم بر جاي مانده كه در پيدايش ترجمه و تفسير در زمان هاي بعد از آن كم و بيش تاثير گذار بوده است. تفسير شريف لاهيجي از جمله همين تفاسير است؛ هدف اصلي اين كتاب شرح و تفسير آيات قرآن كريم است، بنابراين سبك ترجمه آن به روش تفسيري - تحليلي بوده و مفسر نظرات خاص تفسيري خود را در ترجمه آيات اعمال كرده است. با توجه به اينكه ترجمه آيات قرآن در اين تفسير ناظر به نثر معيار فارسي قرن يازدهم هجري است، وجود واژگان اصيل فارسي در آن به شيوايي متن افزوده و از نقاط قوت آن محسوب مي شود. از طرفي در ساختار نحوي، معادل يابي براي واژگان، ترجمه تحت اللفظي و ساختار كلام، داراي اشكالاتي است كه در اين پژوهش مورد بررسي و نقد قرار گرفته است.
چكيده لاتين :
Sharif Lahiji Tafsir is the work of Qutbuddin Lahiji, one of the Imami scholars of the 11th century AH, written in Persian. Before the contemporary period, the translation of the Qur’an was presented mixed with its interpretation. From the middle of the fourth century to the end of
the sixth century AH, lasting effects have been left in the translation and
interpretation of the Holy Quran, which has been more or less effective
in the emergence of translation and interpretation in later times. Sharif
Lahiji’s commentary is one of these commentaries; The main purpose of
this book is to explain and interpret the verses of the Holy Quran, so its
translation style is interpretive-analytical and the commentator has applied
his specific interpretive ideas in translating the verses. Considering
that the translation of Quranic verses in this commentary refers to the
standard Persian prose of the 11th century AH, the presence of original
Persian words in it adds to the eloquence of the text and is considered
one of its strengths. On the other hand, in syntactic structure, equivalence for words, literal translation and word structure, there are drawbacks that have been studied and criticized in this research.
عنوان نشريه :
مطالعات سبك شناختي قرآن كريم
