بازتقرير تحدي بمثابه استدلالي عقلي به‌جاي آزموني تجربي (شبهه شناسي در زمينه اعجاز قرآن)

A review of Tahaddi as a rational argument rather than an experimental test (Responding to doubts concerning miracles in Quran)

فهم رايج از تحدي قرآن اين است كه اين كتاب بساط آزموني دائمي‌گسترده تا مخالفان را به مثل‌آوري براي قرآن وادارد و از راه مقايسه آنها با قرآن، حقانيت و الهي بودن قرآن آشكار شود. اين تلقي بخصوص در دوران معاصر، اشكالات متعددي را بر قرآن سبب شده از جمله اين كه مخالفان به جاي تلاش براي ابطال قرآن از طريق همانند سازي براي آن، دست در اموري كلي‌تر و عميق‌تر انداخته اند.پژوهش حاضر با بازتقرير تحدي بمثابه مقدمه يك استدلال عقلي- و نه يك آزمون تجربي-، نشان مي‌دهد غرض از تحدي اين بوده ‌است ‌كه با به اذعان‌آوري مخاطبان به عجز از مثل‌آوري براي قرآن و قرار دادن اين اذعان در مقدمه يك استدلال، آشكاركند كه اين كتاب منشأ غير بشري دارد.آن گاه به عنوان شاهد اين تحليل، با مروري بر معارضه‌هاي نقل‌شده با تحدي، نشان‌مي‌دهد كه معاصران نزول قرآن هم رويكرد تجربه و آزمون را براي تحدي جدي نگرفتند.

The common understanding of the challenge of Quran (tahaddi) is that this book has set up a permanent trial in order to make the opponents imitate and bring the like of Quran, and by comparing them to Quran, the legitimacy and divine nature of the Quran would be revealed. This comprehension - especially in the contemporary era- has arisen several problems against Quran such as the opponents, rather than trying to falsify the Qur'an through producing the likes of it, have engaged in more and deeper matters. The present study, with a new representation of tahaddi, as a preamble of a rational argument – and not an experimental test -, shows that the purpose of tahaddi was to make the opponents admit to their inability of producing likes of Quran, and to put this admission in the preamble of an argument, in order to reveal that this book has a non-human origin. Then as a witness of this analysis, by presenting an overview of the controversies quoted about tahaddi, it reveals that even the contemporaries of the time of the revelation of Quran did not take seriously the experience and testing approach to tahaddi.