تخمين تابع سودآوري با استفاده از متغيرهاي ساختار سرمايه در صنايع ايران

از ‌ديرباز، دستيابي به يك ساختار سرمايه بهينه با هدف ‌حداكثرسازي سود و ارزش شركت و حداقل سازي هزينه سرمايه از موضوعات ‌مورد توجه ‌متخصصان مالي بوده و ‌‌چهار نظريه اصلي شامل نظريه ميلر و موديگلياني، نظريه نمايندگي، نظريه توازن ايستا (هر سه ناظر بر رابطه مثبت ميان نسبت بدهي و سودآوري) و نظريه سلسله مراتبي (رابطه منفي بين نسبت بدهي و سودآوري) درباره ‌ارتباط ميان تصميمات تأمين مالي و سودآوري شركت‌ها مطرح شده است. در اين راستا، پژوهش حاضر با استفاده از ‌تحليل رگرسيون و روش ‌الگوريتم تركيبي شبكه عصبي موجكي و الگوريتم رقابت استعماري به ‌تخمين تابع سودآوري ‌ساختار سرمايه در نمونه آماري شامل 161 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در پنج صنعت (‌كاشي و سراميك، سيمان، فلزات، نفت و گاز و داروسازي) طي بازه زماني 13961389 پرداخته ‌است. ‌نتايج به‌دست آمده ‌از رابطه منفي بين نسبت‌هاي بدهي و نسبت بازده دارايي‌ها (تأييد نظريه سلسله مراتبي) در شركت‌هاي فعال در صنايع كاشي و سراميك، سيمان، فلزات و داروسازي حكايت داشت. اما، رابطه معناداري بين متغيرهاي مذكور در صنعت نفت و گاز مشاهده نشد. به‌علاوه، عملكرد شبكه عصبي موجكي بهينه‌سازي شده با الگوريتم رقابت استعماري در تمامي صنايع، قدرت تبيين بيشتري ‌نسبت به رگرسيون خطي ساده‌ از خود نشان داد.